Waarom het belangrijk is om een ​​vak te leren, volgens een professionele schilder

Mark Kobriger heeft een zekere heimwee naar de geur van verfverdunner. Het doet hem denken aan de kelder van zijn grootvader.

Zijn grootvader schilderde oorlogsschepen in Sturgeon Bay, Wisconsin tijdens de Tweede Wereldoorlog en runde vervolgens zijn eigen schepen schildersbedrijf na de oorlog. Hoewel Kobriger zegt dat hij zich zijn grootvader niet zo goed kan herinneren – hij overleed toen hij acht was – bleef die keldergeur hem bij.

Dat gold ook voor een advies van zijn vader, die dat benadrukte een vak leren.

“Het is belangrijk om iets te hebben om op terug te vallen, of je nu aan auto’s of aan huizen werkt”, zegt Kobriger. "Je weet nooit wanneer je dat soort ervaring nodig hebt, en ik ben mijn hele leven teruggevallen op mijn schilderij."

Nu een professionele schilder, Kobriger runt zijn eigen bedrijf. Hij woont in Door County, Wisconsin met zijn vrouw en vijf kinderen.

Leren een professionele schilder te worden

Kobriger kreeg op 16-jarige leeftijd een zomerbaantje als schilder. Echter, na maanden van vooral gruntwerk zoals plafonds schrapen, het was niet iets dat hij wilde nastreven.

Maar een paar jaar later verhuisde hij naar Colorado voor een seizoensoptreden in een skigebied. Buiten het seizoen werkte hij bij een bank. Toen een professionele schilder hem een ​​baan aanbood, greep hij zijn kans. Hij besefte dat hij in de zomer kon schilderen en in de winter voor de ski-industrie kon werken, dus dat deed Kobriger de komende zeven jaar.

Als schilder leerde Kobriger hoe hij zijn vak kon verbeteren en op banen kon bieden. Hij begon ook ecologisch duurzame keuzes te maken, zoals gebruik VOC-vrije verf, een destijds nieuw product dat de gezondheid van zijn klanten en collega’s voorop stelde.

Een reputatie opbouwen

Toen Kobriger later naar Madison, Wisconsin verhuisde en zijn eigen bedrijf begon, waren die waarden de sleutel tot zijn succes. Dankzij positieve mond-tot-mondreclame groeide zijn bedrijf snel.

“Ik ben er trots op dat ik taken kan volbrengen”, zegt Kobriger. “Ik ben er trots op dat ik de verantwoordelijkheid neem voor mijn daden en dat ik verantwoordelijkheid neem in het algemeen, zodat mensen weten dat ze erop kunnen rekenen mij." Terwijl hij werk, gezin en andere interesses in evenwicht houdt, zegt Kobriger: ‘Ik zal waarschijnlijk de rest van mijn leven schilderen en een bedrijf runnen. bedrijf."

Hij is van plan zijn kinderen daartoe aan te moedigen een vak leren, net zoals zijn vader hem aanmoedigde. Het kan een carrière zijn of iets om op terug te vallen. "Maak tuinmeubilair", zegt hij. “Doe iets wat je leuk vindt en waar je geld mee kunt verdienen.”

Ondertussen leeft de erfenis van kelders en verfverdunner voort en herinnert Kobriger aan familie en liefde.