8 droogtevriendelijke gazonalternatieven

Inheemse grassen en zegge

Inheemse grassen en zegge, inclusief die van het geslacht Carex, hebben minder water nodig dan graszoden, maar zijn nog steeds duurzaam.

"Deze planten ondersteunen ook de lokale fauna door habitats en voedsel te bieden, en vergen minder onderhoud dan een traditioneel gazon", zegt Melissa Starkey, Ph. D., een instructeur bij Berg Cuba Centrum in Delaware. Een van Mt. Cuba Center's recente proeven beoordeelde 70 soorten Carex en bepaalde enkele van de beste voor de Mid-Atlantische regio:

• Boszegge (Carex woodii), die zich ontwikkelt tot dichte matten die onkruid onderdrukken en maaien tolereren. Hij houdt van zon en schaduw.
• Borstelbladige zegge (Carex eburnea), die lijkt op zwenkgras. Het vormt laaggroeiende bosjes die zich langzaam in de loop van de tijd verspreiden. Het is ideaal voor droge locaties.
• Weegbree-blad zegge (Carex plantagine), die goed werkt in droge, schaduwrijke gebieden.
• Lage boszegge (Carex socialis), die bij het maaien nog sterker groeit. "In de volle zon ontwikkelt het dichte, ondoordringbare bosjes waar elke grasliefhebber jaloers op zou zijn", zegt Starkey.
• Pennsylvania zegge (Carex pensylvanica), die het ook goed doet met maaien en verschillende soorten rupsen herbergt. Het groeit het best gedeeltelijk tot volle schaduw en droge grond.

Overweeg voor drogere klimaten zoals het Rocky Mountain-gebied ook sideoats grama (Bouteloua curtipendula), blauwe grama (Bouteloua gracilis) en blauwstem (Schizachyrium scoparium).

Het Amerikaanse ministerie van landbouw (USDA) biedt een doorzoekbare database dat omvat de hier genoemde planten en waar ze goed zullen groeien. Daarnaast middelen zoals Tuin voor dieren in het wild, Audubon Rockies en de Xerces Society zijn geweldig voor het vinden van inheemse planten per regio en postcode. Gebruik deze bronnen ook voor alle planten die later in dit verhaal worden genoemd.

Bodembedekkers

Veel laagblijvende bodembedekkers, die zich gemakkelijk verspreiden, bieden ecologische en droogtetolerante voordelen. Als u besluit om met bodembedekkers in uw tuin te gaan, overweeg dan variëteit aanplanten.

"Een enkele soort is altijd kwetsbaar voor ongedierte of een andere stressfactor, wat mogelijk resulteert in een leeg gebied van het landschap", zegt Basil V. Iannone III, Ph. D., een assistent-professor residentiële landschapsecologie van het Institute of Food and Agricultural Sciences (IFAS) van de University of Florida. "Door soorten te mengen, kunnen andere soorten het gat opvullen als er een weggaat."

Goede kandidaten voor bodembedekkers zijn onder meer:

• zonneschijn mimosa (Mimosa strigillosa);
• Kruipende Charlie (phyla nodiflora);
• Teunisbloem (Oenothera lacini);
• Korfgras (Oplismenu setarius);
• Purselander (Portulaca oleracea);
• Leden van de Sedum-familie;
• Cotoneaster;
• Kruipende tijm;
• Kruipende flox (Phlox stolonifera);
• Wilde aardbei (Fragaria virginiana);
• Dwergwateraardbei (Potentilla canadensis).

Opmerking: Niet doen gebruik bugelweed (Ajuga reptans) of kruipende Jenny (ook bekend als geldbloem, Lysimachia nummalaria). Deze zijn zeer invasief, vooral in de Mid-Atlantische Oceaan en New England.

"Mensen die een grasvervangende keuze maken, moeten rekening houden met het doel van de ruimte", zegt Cathy Wise, programmamanager community science bij Audubon zuidwesten.

"Sedges (afhankelijk van de variëteit) zijn meestal het meest duurzaam, maar Sedums en tijm kunnen wat voetverkeer verdragen. Als de ruimte in de eerste plaats voor esthetiek is, kunnen meer delicate keuzes zoals phlox en sneeuw-in-zomer worden overwogen.

Weide Gazons

Een mix van onderhoudsvriendelijke native grassen en wilde bloemen kunnen een natuurlijk weide- of graslandecosysteem in uw tuin nabootsen. Naast besparing op water ondersteunen de planten bestuivers en verhogen ze de biodiversiteit.

"Een weidegazon heeft misschien niet hetzelfde verzorgde uiterlijk als een traditioneel gazon, maar het kan een natuurlijker en diverser landschap bieden dat milieuvriendelijker is", zegt Starkey. "Mensen kunnen overal grasvelden planten, doe gewoon je onderzoek om er zeker van te zijn dat je inheemse soorten plant die geschikt zijn voor jouw regio."

Tientallen planten die goed groeien in weidegazons, sterk variërend per regio. Een paar favorieten zijn:

• Gewoon blauwviolet, vooral in delen van het land waar het niet erg heet en droog is. Viooltjes kunnen vochtige en droge grond, volle zon en schaduw en licht tot middelmatig voetverkeer verdragen. Op schaduwrijke locaties kunnen viooltjes meer dan eens per jaar bloeien.
• Weegbreebladige poesjes en veldkutjes, die grijsgroene ronde matten vormen. Ze tolereren gemiddeld tot zwaar voetverkeer, doen het het beste in droge grond of zware klei, hebben volle zon nodig en kunnen zelfs worden gemaaid. Het zijn ook goede bestuivers.
• Voor het droge, bergachtige westen, zoals Colorado en Wyoming, Audubon Rockies beveelt witte prairieaster aan (Symphyotrichum falcatum), gestippelde blazingstar (Liatris punctata), prairiezonnebloem (Helianthus petiolaris), Rocky Mountain-bijenplant (Cleome serrulata) en rechtopstaande zonnehoed (Ratibida columnifera).

Inheemse tuinen

Over het algemeen zijn inheemse planten meer droogtetolerant, vooral die met uitgebreide wortelstelsels.

"Ze zijn in jouw bodem geboren, ze zijn gewend aan jouw klimaat", zegt Heather Andrews, ook bekend als de Doordachte tuinman. "In sommige gevallen gaan hun wortels 14 voet naar beneden, dus ze zijn uitgerust om met droogte om te gaan."

Overweeg ook om inheemse bomen te planten. Hoewel ze meer water nodig hebben om op gang te komen, zijn ze droogtetolerant als ze eenmaal zijn gevestigd. Bovendien helpt hun schaduw de grond om vocht vast te houden.

Voor optimaal succes in een inheemse plantentuin, let op uw de gezondheid van de bodem. Gezonde bodems laten meer ruimte over voor water en zuurstof.

"Hierdoor kunnen plantenwortels dieper blijven omdat water gemakkelijker beschikbaar is", zegt Kathy Glassey, directeur hernieuwbare diensten voor Monsterboomservice.

“Compacte bodems zijn een groot probleem, vooral als het over droge en droge periodes gaat. Zelfs als er regen valt, kan een compacte bodem de regen afstoten, waardoor er extra water wegvloeit uit broodnodige gebieden voor planten. [Bodemgezondheid] zou de nummer 1 overweging moeten zijn in al onze landschappen.”

Xeriscaping en Zeroscaping

Vaak in het zuidwesten, Xeric landschapsarchitectuur zijn werven die weinig tot geen aanvullend water nodig hebben. Ze manifesteren zich vaak als een mengsel van yucca, cactussen en stevige inheemse struiken zoals Chamisa (konijnenborstel), vermengd met interessante rots- en steenkenmerken.

In deze klimaten gaan minder ambitieuze tuinders echter gewoon voor zeroscape, met een volledig grindtuin.

"Hoewel sommige mensen het onderhoudsgemak waarderen dat een voortuin van gemalen grind biedt", zegt Wise, "zijn de meesten op zoek naar meer esthetische oplossingen voor een waterdorstig en onderhoudsvriendelijk gazon, zoals rotstuinen met grote inheemse struiken die seizoensinvloeden toevoegen interesse."

Inheemse planten helpen ook inheemse dieren veel meer dan alleen een grindvlakte. Enkele suggesties van Wise voor ultradroge gebieden zijn woestijnwilg, wijzen en penstemon die in jouw specifieke gebied voorkomen.

Kunstgras

Sommige mensen kiezen ervoor om een ​​groene esthetiek te behouden kunstgras. Het is echter vaak geen goede oplossing, omdat het na verloop van tijd afbreekt, waardoor microplastics vrijkomen in de bodem en de lucht. Bovendien kan het gezondheidsrisico's opleveren als het niet correct wordt geïnstalleerd.

Kelli Larson, Ph. D., een professor aan de Arizona State University, zegt dat kunstgrasvelden een rol kunnen spelen in kleine, gerichte gebieden. Ze zegt echter: "Ik ben er geen voorstander van, omdat ze niets doen voor de biodiversiteit en andere ecosystemen diensten, naast dat het verspillend is als een synthetisch product dat waarschijnlijk zal moeten worden weggegooid eventueel."

Karuna Eberl, een freelanceschrijver en indiefilmproducent, behandelt de buiten- en natuurkant van doe-het-zelf en onderzoekt dieren in het wild, groen leven, reizen en tuinieren voor Family Handyman. Ze schrijft ook FH's Eleven Percent-column, over dynamische vrouwen in het bouwpersoneel. Enkele van haar andere credits zijn de maart-cover van Readers Digest, National Parks, National Geographic Channel en Atlas Obscura. Karuna en haar man zijn ook bezig met het laatste stuk van het renoveren van een verlaten huis in een bijna spookstad op het platteland van Colorado. Als ze niet aan het werk zijn, kun je ze zien wandelen en over de achterafwegen reizen, kamperend in hun zelf omgebouwde busje.