Weed Killer-ingrediënt gevonden in Amerikaanse urinemonsters

Elk redactioneel product wordt onafhankelijk geselecteerd, hoewel we mogelijk een vergoeding krijgen of een aangesloten commissie ontvangen als u iets koopt via onze links. Beoordelingen en prijzen zijn nauwkeurig en artikelen zijn op voorraad vanaf het moment van publicatie.

Een recente studie suggereert dat veel Amerikanen een gemeenschappelijk onkruidverdelger in hun lichaam gekoppeld aan kanker en problemen in de reproductieve gezondheid. Dat is glyfosaat, een actief ingrediënt in veel herbiciden die vaak worden gebruikt op residentiële en commerciële gazons. Een populair merk: Roundup.

"Het is waarschijnlijk de meest verkochte herbicide van de afgelopen 20 jaar", zegt Mark Highland, president van Organische mechanica Bodembedrijf. “Velen willen een tool die al zo lang op grote schaal wordt gebruikt, niet kleineren. Maar glyfosaat is aan het verdwijnen.”

Vreemd genoeg is de belangrijkste manier waarop glyfosaat ons lichaam binnenkomt niet van gazonverzorging. Het zit in ons eten, zegt Alexis Temkin, Ph.D. en een toxicoloog voor non-profit op het gebied van gezondheid De milieuwerkgroep (EWG).

"Testen door EWG en andere groepen hebben glyfosaat gevonden in veel verschillende soorten voedselbronnen, met name haver en producten op basis van haver die vaak door kinderen worden geconsumeerd", zegt ze.

Onderzoek naar glyfosaat onkruidverdelger

De rapport, vrijgegeven door de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention (CDC), ontdekte dat meer dan 80 procent van de urinemonsters bij kinderen en volwassenen glyfosaat bevatte. Andere studies rapporteerden vergelijkbare bevindingen, wat aantoont hoe wijdverbreid het is in onze omgeving, en dat kinderen er vaak meer aan worden blootgesteld dan volwassenen.

De prevalentie van glyfosaat in ons lichaam heeft gestaag toegenomen sinds de jaren negentig, toen Monsanto genetisch gemanipuleerde gewassen introduceerde die ontworpen waren om met Roundup te worden besproeid. Tegenwoordig wordt meer dan 200 miljoen pond glyfosaat gebruikt voor Amerikaanse gewassen zoals tarwe, haver, spinazie en amandelen, plus genetisch gemanipuleerde maïs en sojabonen.

Het Amerikaanse Environmental Protection Agency (EPA), samen met Monsanto en het moederbedrijf Bayer, beweren dat glyfosaatproducten veilig zijn. Veel wetenschappers zijn het daar echter niet mee eens, waaronder onderzoekers van het International Agency for Research on Cancer van de Wereldgezondheidsorganisatie. Ze classificeerden het als een waarschijnlijk kankerverwekkend voor de mens in 2015.

In 2019 heeft het U.S. Agency for Toxic Substances and Disease Registry ook een analyse suggereert het verband tussen glyfosaat en non-Hodgkin-lymfoom. Bayer heeft aangekondigd dat het in 2023 stopt met de verkoop van glyfosaat voor residentiële gazon- en tuinonderhoud.

Hoe u uw blootstelling aan glyfosaat kunt minimaliseren?

Het vermijden van glyfosaatproducten zal uw risico helpen beperken. Maar omdat onze grootste blootstelling afkomstig is van ons voedsel, is dat ook een essentieel onderdeel om aan te pakken, zegt Temkin. Een EWG-studie vond glyfosaat in meer dan 90 procent van de niet-biologische monsters van hummus en kikkererwten.

"Een manier om de blootstelling aan glyfosaat te verminderen, is door biologische opties te kiezen voor voedingsmiddelen waar glyfosaat voorkomt, zoals haver, hummus en andere bonen", zegt Temkin. "EWG-testen hebben aangetoond dat biologische producten veel lagere of niet-detecteerbare niveaus van glyfosaat bevatten."

Alternatieven voor glyfosaat onkruidverdelger

Ons begrip van specifieke chemicaliën blijft evolueren. Wat we vandaag denken dat veilig is, kan bij nader onderzoek schadelijk blijken te zijn. Dus de veiligste gok is het helemaal vermijden van synthetische chemicaliën. Hier zijn een paar manieren:

• Handmatig wieden: “Het beste alternatief voor het gebruik van een herbicide zijn twee gehandschoende handen en een goed onkruid wieden', zegt Hoogland. “Mijn favoriete onkruidgereedschap is een hori-hori stijl mes.”
• DIY onkruidverdelger: "Witte azijn is een geweldige" DIY onkruidverdelger op zichzelf, en door het te mengen met afwasmiddel, is het nog succesvoller in het doordringen van bladeren en stengels”, zegt Rupa Mehta, een expert op het gebied van buitengebruik bij Angi. Voeg twee eetlepels vloeibaar afwasmiddel toe aan een liter witte azijn, schud en spuit het dan op de bladeren en stengels van het onkruid. "Pas op dat je je gewenste planten niet besproeit", zegt ze. "Je onkruid zou binnen ongeveer 48 uur moeten verdorren."

Pro-tip: Vermijd zelfgemaakte recepten met zouten. "Bij hoge doses kan zout of een cocktailmengsel van zouten plus zeep zelfs giftiger zijn voor ons milieu dan alleen glyfosaat", zegt Highland.

• Vlam wieden. “Letterlijk een kleine vlammenwerper om onkruid knapperig te verbranden”, zegt Highland. “Persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) verplicht!" Neem ook voorzorgsmaatregelen om geen natuurbrand of huisbrand te veroorzaken; houd voldoende water in de buurt en probeer het nooit op een winderige dag. Draag ook leren handschoenen, werklaarzen, een masker, oogbescherming en een lange broek. En verbrand geen gifsumak of soortgelijke schadelijke planten.
• Praat met een lokale professional: Ze kennen de kneepjes van het aanpakken van specifieke onkruiden en kunnen vragen beantwoorden over productingrediënten en mogelijke gezondheidsrisico's. “Ze zullen ook een geweldige hulpbron zijn om ervoor te zorgen dat u onkruid doden terwijl je gras en gewenste planten kunnen blijven bloeien”, zegt Mehta.

Als je liever een alternatieve onkruidverdelger in de winkel koopt, inspecteer dan zorgvuldig de etiketten op waarschuwingen of gevaren voor het milieu. "Let in het bijzonder op een EPA-registratienummer om er zeker van te zijn dat het een geregistreerd product is", zegt Mehta. Ze raadt ook aan om uit de buurt te blijven van oplossingen die de volgende ingrediënten bevatten, wat kan zijn: giftig voor dieren:

• glyfosaat;
• Pyridine;
• Dinitroaniline;
• Disulfoton;
• Natriumarseniet;
• Metaldehyde;
• Ammoniumsulfamaat;
• Borax;
• benzimidazool;
• Chloorfenoxy-herbiciden (2,4-dichloorfenoxyazijnzuur; 2,4-D);
• Benzoëzuurherbiciden.

Karuna schrijft over dieren in het wild, natuur, geschiedenis en reizen voor tijdschriften, kranten en websites inclusief National Geographic, Nationale parken, Discovery Channel, Atlas Obscura en het Hoge Land Nieuws. Ze produceerde ook een aantal onafhankelijke films en regisseerde de documentaire The Guerrero Project, over de zoektocht naar een gezonken slavenschip. Zij en haar man, Steve, schreven een bekroonde gids voor de Florida Keys en zijn momenteel een verlaten huis in een spookstad volledig aan het renoveren. Ze heeft een B.A. in journalistiek en geologie van de Universiteit van Montana. Lid van OWAA, SATW.