Jak rozpoznać różne rodzaje gryzoni w domu i na podwórku?

1/13

Adrian Coleman/Getty Images

Czym są gryzonie?

Jeśli słyszysz przemykanie na strychu lub bieganie po piwnicy, prawdopodobnie masz jeden z najbardziej zwykli nieproszeni goście? w Ameryce: gryzonie. Według dr Jima Fredericksa, głównego entomologa Krajowe Stowarzyszenie Ochrony Szkodników, „Każdej zimy, 21 milionów domy najeżdżają myszy i szczury, co stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia i mienia właścicieli domów”.

Gryzonie — ta ogromna klasa ssaków charakteryzująca się wydatnymi przednimi siekaczami, doskonale rozwinięta do gryzienia w celu zdobycia pożywienia i schronienia — są szczególnie niszczycielski szkodnik.

„Znane ze swojej zdolności do przeciskania się przez ciasne przestrzenie”, mówi Fredericks, „te szkodniki są zdolne do przenoszenia ponad 35 chorób na ludzi, wywołując astmę i objawy alergii, a także powodując poważne uszkodzenia strukturalne ze względu na ich skłonność do przegryzania przewodów elektrycznych, plastiku i płyt kartonowo-gipsowych. Ze względu na zdolność gryzoni do szybkiego rozmnażania się, infestacje mogą szybko wymknąć się spod kontroli, co sprawia, że ​​właściwa profilaktyka ma kluczowe znaczenie”.

Działaj szybko, gdy zauważysz oznaki inwazji. Samodzielne rozwiązanie jest dobre dla myszy, ale potrzebujesz profesjonalnego eksperta od zwalczania szkodników w przypadku większych i bardziej agresywnych gryzoni. Najpierw jednak ustal, z jakim rodzajem gryzonia masz do czynienia. Oto lista najczęstszych i jak je zidentyfikować.

2/13

Icefront/Getty Images

Mysz domowa (Mus domesticus)

Małe, szare lub jasnobrązowe, zwieńczone uszami Mickey, mysz domowa jest najczęstszym inwazyjnym gryzoniem występującym w Stanach Zjednoczonych. Chociaż rzadko rośnie dłużej niż cztery cale, nie daj się zwieść jego małym rozmiarom. Te nieustanne gryzące mogą siać spustoszenie w twoim domu, a ich szybkie rozmnażanie prowadzi do pełnej inwazji w ciągu zaledwie kilku tygodni.

Sprawdź wspólne miejsca lęgowe, takie jak strychy lub sufity podwieszane, wnęki ścienne, wnęki i obszary kuchenne (za lodówkami, pod piecami oraz wewnątrz szafek i spiżarni). Szukaj charakterystycznych znaków, takich jak ślady gryzienia, 1/4 cala. odchody, które są gładkie ze spiczastymi końcami, zapachem moczu przypominającym amoniak i śladami.

Profilaktyka jest kluczem do odstraszenia tych małych szkodników, które mogą przecisnąć się przez otwór o szerokości ołówka. Więc regularnie sprawdzaj i uszczelnić wszystkie szczeliny i pęknięcia, od piwnicy po dach.

3/13

Karel Bock/Getty Images

Jeleń Mysz (Peromyscus maniculatus)

Ten mały brązowy gryzoń przez większość roku żyje na zewnątrz na obszarach wiejskich, ale często schroni się w domach na wsi i domach wakacyjnych, gdy temperatura spada. Dorastając nie dłużej niż osiem cali, myszy jelenie mogą przejść przez dziurę tak małą jak dziesięciocentówka. Osiedlają się na strychach lub w piwnicach, wgryzając gniazda w pudełka lub szuflady, poduszki i wypchane meble oraz puste przestrzenie w ścianach.

Myszy jelenie są powszechnymi nosicielami hantawirusa, który może powodować zespół płucny hantawirusa u osób, które mają kontakt z ich moczem lub zwłokami. Pamiętaj, aby prawidłowo uszczelnij swój dom przed zimą i używaj ciężkich rękawiczek i maski, gdy zakładanie i opróżnianie pułapek.

4/13

Robert Pickett/Getty Images

Szczur norweski (Rattus norvegicus)

Dorastający do 10 cali długości, z kolejnymi 10 calami ogona, ten brązowy gryzoń powszechnie znany jako szczur ściekowy jest zaskakujące, aby znaleźć się w pomieszczeniach i na zewnątrz. Te groźne szkodniki mogą przeżuwać prawie każdy materiał — w tym Rury PCV i metalowe — i zmieścić się przez otwór tak mały jak ćwiartka. Gniazdują w obszarach na poziomie gruntu, takich jak piwnice, przestrzenie podziemne, kubły na śmieci i stosy drewna.

Szczury norweskie żyją w całych Stanach Zjednoczonych i są znane jako zwierzęta towarzyskie, więc jeśli znajdziesz jedno gniazdo, prawdopodobnie będą też inne w pobliżu. Rozmnażają się również szybko, rodząc miot co dwa miesiące.

Gryzonie te niosą ze sobą poważne zagrożenia zdrowotne, jako nosiciele włośnicy, salmonellozy, gorączki po ukąszeniach szczurów, żółtaczki i innych chorób. Aby zapobiec przyciąganiu ich w pobliżu lub do domu, umieść stosy drewna lub inne zanieczyszczenia znajdujące się daleko i dokładnie uszczelnij wszystkie otwory i szczeliny wzdłuż fundamentu.

5/13

GlobalP/Getty Images

Szczur na dachu (Rattus rattus)

Mniejsze i ciemniejsze niż żyjące na ziemi szczury norweskie, szczury dachowe (znane również jako czarne szczury, szczury domowe, szczury na statkach lub szczury owocowe) mają tendencję do gniazdowania na strychach lub w górnych częściach budynków. Te ciemnobrązowe lub czarne gryzonie, występujące głównie w stanach przybrzeżnych i południowych, zazwyczaj nie rosną większe niż około osiem cali długości i mają cieńsze, bardziej wydłużone ciało niż ich cięższa Norwegia kuzyni.

Najczęstsze oznaki inwazji szczurów dachowych? Błyszczące czarne odchody, które są miękkie i wilgotne, jeśli są świeże lub twarde i wysuszone, jeśli są stare. a także odgłosy biegania ze strychu lub ścian, nadgryzione meble lub przewody i szyny lub ślady tłuszczu wzdłuż dolnych ścian lub listew przypodłogowych. Podobnie jak szczury norweskie, szczury dachowe żyją w koloniach, szybko się rozmnażają i przenoszą pasożyty i choroby, w tym dżumę dymieniczą.

Zapobiegaj inwazji poprzez staranne uszczelnienie szczelin i dziury tak małe jak nikiel na dachu i górne części domu.

6/13

Juerg Schreiter/Shutterstock

wiewiórka (Sciuridae)

Rodzina wiewiórek obejmuje wiewiórki drzewiaste, wiewiórki ziemne i latające, a także wiewiórki i pieski preriowe. Najczęstszym winowajcą inwazji domowych jest wiewiórka drzewna, występująca w całych Stanach Zjednoczonych i rozpoznawalna po szarym lub jasnobrązowym futrze i charakterystycznym krzaczastym ogonie.

Zwinni akrobaci, wiewiórki mogą z łatwością skakać z gałęzi drzewa na dach. Jeśli więc słyszysz odgłosy biegania, natkniesz się na odchody lub zauważysz przeżute i uszkodzone punkty wejścia, możesz mieć gniazdo wiewiórki na strychu.

Przycinaj gałęzie drzew z dala od dachu i uszczelnij dziury i szczeliny, aby powstrzymać wiewiórki z sąsiedztwa. Ci wykwalifikowani gryzacze mogą pogorszyć ogrzewanie i systemy klimatyzacji, okablowanie, izolacja, pokrycia dachowe, okapy, podsufitki i skrzynki magazynowe. Nigdy nie łap zwierzęcia i pozwól mu umrzeć na strychu. Zwłoki stwarzają znaczne zagrożenie dla zdrowia i higieny.

7/13

Eric Gauthier / EyeEm / Getty Images

wiewiórka (Tamias striatus)

Dzięki czarno-podpalanym pasom wyścigowym, pucołowatym policzkom i drgającym ogonom ci kuzyni wiewiórek mogą wydawać się nieszkodliwi. Powszechne we wszystkich 50 stanach wiewiórki agresywnie gryzą, aby zapobiec zarastaniu siekaczy. Jeśli dostaną się do pomieszczeń piwnicznych lub strychowych, mogą przegryźć przewody elektryczne, rury, izolację i podłogę.

Unikaj niechcianych gości, ograniczając szczotkę, uszczelniając otwory i szczeliny, instalując czapka kominowa i umieszczanie koszy na śmieci, karmniki dla ptaków i ogrody warzywne z dala od fundamentów Twojego domu. Jeśli natkniesz się na oznaki porażenia, takie jak ślady żucia lub odchody, zadzwoń do profesjonalnej firmy zajmującej się zwalczaniem szkodników, ponieważ wiewiórki mogą przenosić wiele chorób.

8/13

Stan Tekiela Autor / Przyrodnik / Fotograf dzikiej przyrody / Getty Images

Piesek preriowy (Cynomys ludovicianus)

Pochodzący z Wielkich Równin, ten członek rodziny wiewiórek prawdopodobnie nie zniszczy twojego domu, ale może zdewastować twoje podwórko i ogród. Jasnobrązowy z białym brzuchem i czarnym końcem ogona, pieski preriowe zagrzebują się pod ziemią w koloniach. Jedno zwierzę może skonsumować do dwóch funtów trawy, kwiatów, pędów, korzeni i nasion dziennie, dzięki czemu praca trawnika i ogrodu warzywnego jest krótka.

Instalowanie ogrodzeń i bel siana, które utrudniają zwierzętom widok na otoczenie, zniechęca do inwazji psów preriowych. Ale uważaj na znaki jak gromada małych dziur w ziemi, kopców ziemi i ściętej roślinności.

9/13

Rudmer Zwerver/Shutterstock

Nornik (Microtus spp.)

Jak psy preriowe, norniki narażają twoje podwórko i ogród zakopując rozległe systemy tuneli pod ziemią i odżywiając się korzeniami, cebulami i małymi roślinami. Te małe brązowe lub szare gryzonie, znane również jako myszy łąkowe lub myszy polne, mają długi ogon podobny do myszy, ale małe oczy i uszy i dorastają do ośmiu cali długości.

W Stanach Zjednoczonych występują dziesiątki gatunków norników. Ich szybkie rozmnażanie może szybko doprowadzić do inwazji, która oznacza kłopoty dla Twojej własności. Utrzymuj trawnik i rośliny na zewnątrz dobrze przycięte i ograniczyć chwasty i inną dziką roślinność, aby zniechęcić norniki.

10/13

Art-Benco/Getty Images

Suseł (Geomyidae)

Jeśli na twoim podwórku zaczną pojawiać się kopce ziemi w kształcie półksiężyca lub podkowy z małymi okrągłymi otworami, prawdopodobnie masz susła. Powszechny w większości Stanów Zjednoczonych ten mały gryzoń może mieć kolor od czarnego do jasnobrązowego i jest często nazywany susłam kieszonkowym, ze względu na wyściełane futrem woreczki policzkowe.

Susły żyją w podziemnych norach wykonane z tuneli łączących. Zjadają korzenie, cebule i korę drzew, a to wszystko oznacza kłopoty dla twojego trawnika i ogrodu. Susły mogą mieć śmieci co kilka tygodni, co prowadzi do boomu populacyjnego, który może szybko zdewastować twoją posiadłość.

11/13

Jeff Clow / EyeEm / Getty Images

Świstak (Marmota monaks)

Ile drewna może umocować drwal? Wystarczy, aby zrobić poważne wgniecenie w twoich drzewach i roślinach, jeśli pozostawisz je samym sobie.

Świstaki, znany również jako woodchucks, występują w większości stanów. Często mylone ze susłami, są znacznie większe i cięższe niż ich inne gryzonie. Ich masywne ciała pokryte są szarym brązowym futrem i mogą dorastać do dwóch stóp długości. Ich przednie łapy mają długie, zakrzywione pazury do kopania.

Chociaż świstaki mogą czasami schronić się w przestrzeniach pełzających i mogą przegryzać linie elektryczne podczas drążenia tuneli, bardziej powszechnym zagrożeniem, jakie stanowią, jest trawnik i architektura krajobrazu.

12/13

GlobalP/Getty Images

jeżozwierz (Erethizon dorsatum)

ten trzeci co do wielkości członek rodziny gryzonijeżozwierze żyją głównie w stanach zachodnich i można je łatwo rozpoznać po długich, kolczastych piórach.

Rzadko osiedlają się na obszarach mieszkalnych, wolą zamieszkiwać lasy i dzikie łąki, ale ich duży apetyt na gałęzie kory i roślinność może uszkodzić Twój krajobraz. Dodatkowo ich ostre, przypominające igły kolce pokryte są oleistą substancją, która podrażnia skórę po nakłuciu.

13/13

Obrazy USO/Getty

piżmak (Ondatra zibethicus)

Jeśli mieszkasz w pobliżu akwenu, możesz natknąć się na piżmaka na swojej posesji. Nazwa tego półwodnego brązowego gryzonia pochodzi od bezwłosego ogona i piżmowego zapachu moczu. Piżmaki dorastają do rozmiarów dużego szczura o długości około 20 cali.

Piżmaki żyją w dużych koloniach. Ich rozległa sieć podziemnych nor wzdłuż brzegów dróg wodnych lub stawów może prowadzić do zawalenia się i powodzi. To, wraz z ich skłonnością do przegryzania się przez korę drzew i inną roślinność, jest dobrym powodem, aby: zniechęcać piżmaki do zamieszkania na Twojej posesji.

Rebecca Winke przeprowadziła się do Włoch z Chicago w 1993 roku i wkrótce potem zagłębiła się w życie na wsi, odnawiając rozległy średniowieczny kamienny dom i prowadząc go jako B&B przez 20 lat. Dziś spędza czas pisząc o podróżach, kulturze i jedzeniu (w końcu to Włochy!) do publikacji takich jak The Telegraph i Italy Magazine, a także zastanawianie się nad dziwnymi wiatrami, które przywiodły miejskiego wegetarianina na farmę w Umbrii.