Jedenaście procent: Poznaj Beccę Haggard, wykonawcę pokryć dachowych

Ta seria FH przedstawia czytelnikom kilka kobiet, które tworzą 11 proc pracowników budowlanych w USA, przedstawiając historie ich karier w tej dziedzinie. Znasz kogoś, kogo powinniśmy przedstawić? Napisz do nas tutaj.

Becca Haggard dorastała jako chłopczyca, regularnie wychodząc z okna swojej sypialni, by cieszyć się widokiem z dachu. Kiedy obserwowała, jak jej tata pracuje nad kreatywnymi projektami domowymi, takimi jak pokłady budynków I domki na drzewieuznała to za fascynujące.

„Widziałem, jak pewne narzędzia robią określone rzeczy, i to po prostu miało sens” — mówi. „Myślę, że tak właśnie działa mój mózg”.

Teraz Haggard ma własną firmę dekarską, Dziewczyna Na Dachu, która obsługuje północne Kentucky i Cincinnati. Zapytaliśmy ją o jej przemyślenia na temat pracy w branży dekarskiej.

P: Jak to się stało, że zająłeś się dachami?

A: Na studiach studiowałem historię, potem zajmowałem się sprzedażą, najpierw jako bankier, potem diamenty, a później odzież. Potem pracowałem u pewnego pana, który wziął mnie pod swoje skrzydła i nauczył dobrego stolarstwa. Najważniejsze, co zrobiliśmy, to powiesić szafki kuchenne, które kocham. To mój ulubiony projekt. Właśnie skończyłem wieszać własną kuchnię.

Kiedy byłam w siódmym miesiącu ciąży i wyrywanie gipsu w połowie stycznia, ciągnąc go taczkami do śmietnika, stwierdziłam, że jestem na to trochę za w ciąży. Więc wróciłem do sprzedaży, tym razem w sklepie z narzędziami.

Ostatecznie skończyło się na tym, że sprzedawałem dachy dla firmy, w której pracował mój starszy brat. Nauczyłem się również fizycznej strony pracy, zaczynając od instalowania plandek awaryjnych po burzach i drobne naprawy.

Ostatecznie zdecydowałem się założyć własną firmę, aby się rozwijać i stawiać sobie wyzwania, a także stworzyć platformę szansy dla młodych kobiet, aby zobaczyły i uwierzyły, że one również mogą zrobić wszystko, o czym pomyślą. Tak więc na początku 2022 roku założyłem własną firmę.

Jeszcze kilka dni temu uruchomiłem również podcast z dekarstwem ogólnym i wskazówki dotyczące pielęgnacji domowej, Dziewczyna na dachu z Beccą Haggard, gdzie też z niektórymi rozmawiam niesamowite kobiety w handlu.

P: Teraz rywalizujesz ze swoim bratem. Jakie to jest?

A: Tak, mój brat też założył własną firmę w okolicy. To świetna zabawa i jesteśmy bardzo dobrymi przyjaciółmi. Codziennie rozmawiamy i wysyłamy sobie zdjęcia.

Wiele mnie nauczył, a on i ja jesteśmy bardzo podobnie nastawieni, więc nie czujemy się, jakbyśmy rywalizowali, ponieważ jest dużo pracy. Właściwie uważamy się bardziej za system wsparcia dla siebie nawzajem w miarę rozwoju naszej kariery.

P: Co jest dobrego w byciu kobietą w swojej dziedzinie?

A: Ludzie czasem ufają mi bardziej, bo jestem kobietą, a pewnie też dlatego, że przychodzę z uśmiechem na twarzy i jestem na czas, co pomaga przełamać piętno w branży.

Zauważyłem, że zazwyczaj mężczyzna w gospodarstwie domowym zajmuje się wieloma projektami domowymi, takimi jak dach. Ale kiedy spotykam się z małżeństwem, daje to żonie poczucie wzmocnienia i zaangażowania. Zamiast pozwolić mu się tym zająć, w końcu kieruje projektem.

P: Proszę o przykład?

A: Była tam starsza Niemka, która ledwo mówiła po angielsku i która tak naprawdę nie miała dwóch groszy do ogarnięcia. Jej dach był roszczeniem ubezpieczeniowym, więc robiłem wszystko, co w mojej mocy, aby przeprowadzić ją zarówno przez to, co robiłem, jak i przez proces ubezpieczenia.

Nie miała poczty e-mail, a jedynie telefon stacjonarny. Ponieważ nie mogłem do niej pisać, co tydzień jeździłem w odwiedziny. Pod koniec projektu była tak wdzięczna, że ​​zalała się łzami i wysłała mnie w drogę z torbą pełną warzyw i trochę chleba bananowego. Po prostu uwielbiam to, że mogę pomóc komuś, kto w innym przypadku czułby się bezradny.

P: Teraz, gdy Twoja firma jest zajęta, czy nadal pracujesz w terenie?

A: Niestety, przez większość czasu jestem zajęty pracą za kulisami i nie zawsze mogę się ubrudzić. Ale staram się wykroić przynajmniej jeden dzień w tygodniu, w którym nie robię nic poza pracą na dachu.

Mogą to być dwa lub trzy różne domy z małymi projektami, ale zrobię to sam, bo po prostu muszę. To sposób, w jaki jestem podłączony. Chcę używać moich narzędzi. Nie lubię siedzieć cały dzień przed komputerem.

P: Jakieś rady dla kobiet, które chcą wejść do handlu?

A: Spróbuj wszystkiego po trochu, aby zobaczyć, jak działa twój mózg i co działa na ciebie. Mój mózg nie lubi wymyślać elektryczności ze wszystkimi przełącznikami, więc to nie dla mnie. Ale cały dzień będę z tobą rozmawiał o dachach, bo mnie to fascynuje.

Nigdy też nie myśl, że wiesz wszystko, bo wtedy przestajesz się uczyć. Każdego dnia próbuję dowiedzieć się więcej, niezależnie od tego, czy jest to film na YouTube, czy łączenie na poziomie profesjonalnym. Znajdź kogoś, kto wie więcej niż ty i zapytaj. Zwykle z przyjemnością ci pokażą.

P: Jakiego rodzaju zmiany chciałbyś zobaczyć w pokryciach dachowych?

A: Zaczynam widzieć, jak coraz więcej kobiet wchodzi do zawodów, takich jak likwidatorki ubezpieczeniowe, dekarze, kosztorysanci i wielu kierowników projektów, co jest świetne. Chcę tylko zobaczyć więcej dziewczyn na dachu.

Ponadto chciałbym mieć w swojej firmie jeszcze kilku pracowników takich jak ja, którzy mogliby nadzorować, pracować na dachach oraz wykonywać kosztorysy i rozmowy handlowe.

Myślę, że wyznaczam sobie bardzo wysokie cele, ponieważ trudno jest znaleźć podobnie myślących w tej dziedzinie, ale myślę, że prawdopodobnie przyjdzie to od kogoś prosto z liceum lub Szkoła Handlowa. Szukam kogoś, kogo mogę wziąć pod swoje skrzydła i powiedzieć: „Oto jak to zrobić”.

P: Jakie są twoje profesjonalne narzędzia?

A: Moje rękawiczki są dla mnie bardzo ważne, częściowo dlatego, że nadal chcę mieć miękkie dłonie i wypielęgnowane paznokcie, ale także dlatego, że moje dłonie są moimi narzędziami i lubię je chronić. lubię te ponieważ są cienkie i łatwo się w nich porusza.

Kolejnym najważniejszym narzędziem jest mój płaski bar, czyli łom dekarski. Przydaje się do wielu rzeczy, w tym do ostrożnego wyciągania gwoździ w celu wymiany półpasiec. Jeśli go nie masz, łatwo jest wyrządzić więcej szkód.

Potem jest siekiera dekarzalub toporek do gontów, który ma młotek po jednej stronie i ostrze po drugiej. Poza tym zawsze zabieram ze sobą wiertarka i mój kierowca więc mogę naprawić rynnę spustową lub złożyć wszystko z powrotem. Używam Milwaukee, ponieważ kocham ich narzędzia. Mają dobrą gwarancję i tworzą wyjątkowy produkt.

Na koniec zawsze mam swoje pistolet uszczelniający w mojej ciężarówce do naprawy wszystkiego, od rynien po gonty.

Biografia Becci Haggard

Rebecca „Becca” Haggard dorastała we Florence w stanie Kentucky i uzyskała tytuł licencjata. w historii z Asbury University, gdzie również startowała w drużynie siatkówki. Opierając się na swoim doświadczeniu w stolarstwie i przedsiębiorczości, w 2022 roku rozpoczęła działalność dekarską, Dziewczyna Na Dachu, w północnym Kentucky.

Jej motto brzmi: „Bądź widziany, bądź miły, bądź prawdziwy”, wartości, które stara się zaszczepić trójce swoich dzieci oraz dziewczętom i kobietom, które są mentorami w zakresie dachów i ogólnych napraw domowych. Kiedy nie pracuje na dachu domu, często można ją spotkać malującą, rysującą, śpiewającą, ćwiczącą i grającą na basie i gitarze.

Biografia pisarza Karuny Eberla

Karuna Eberl jest stałym współpracownikiem FamilyHandyman.com. Ostatnie 25 lat spędziła jako niezależna dziennikarka i filmowiec, opowiadając historie o ludziach, przyrodzie, podróżach, nauce i historii. Eberl zdobyła wiele nagród za swoje pisarstwo Przewodnik turystyczny po Florida Keys i jej dokument Projekt Guerrero.

Karuna Eberl, niezależna pisarka i niezależna producentka filmowa, zajmuje się majsterkowaniem na świeżym powietrzu i przyrodą, badając dziką przyrodę, zielony styl życia, podróże i ogrodnictwo dla Family Handyman. Jest także autorką felietonu FH Eleven Percent, poświęconego dynamicznym kobietom w branży budowlanej. Niektóre z jej innych dokonań obejmują marcową okładkę Readers Digest, National Parks, National Geographic Channel i Atlas Obscura. Karuna i jej mąż są również na ostatnim etapie renowacji opuszczonego domu w miasteczku prawie-widma w wiejskim Kolorado. Kiedy nie pracują, można ich spotkać wędrujących po bezdrożach, biwakujących w przerobionej przez siebie furgonetce.