Wat is een kluistoilet en hoe werkt het?

Twee veel voorkomende waterloze toiletoplossingen zijn bijgebouwen (ook wel pittoiletten genoemd) en composteren van toiletten. Geen van beide is geschikt voor afgelegen locaties die door grote aantallen mensen worden bezocht, zoals staats- en nationale parken, natuurgebieden en rustplaatsen op de snelweg.

Grootschalige composttoiletten vereisen regelmatig onderhoud, en het personeel kan worden afgeschrikt door de onaangename taak om de toiletten te harken compost. Bovendien werken composttoiletten alleen in gematigde klimaten. Pittoiletten moeten worden verplaatst als ze vol raken, wat ze op de lange termijn onpraktisch maakt voor drukke locaties.

Kluistoiletten bieden een derde oplossing, de voorkeur van de Amerikaanse bosdienst, volgens een analyse uit 2009 van sanitairingenieur Brenda Land. In tegenstelling tot puttoiletten laten kluistoiletten geen gifstoffen in de grond vrij. Het enige onderhoud dat ze nodig hebben, is af en toe pompen, wat volgens haar de Forest Service doorgaans uitbesteedt aan lokale septische pompbedrijven.

Wat voor de Forest Service werkt, zou mogelijk ook kunnen werken voor homesteaders op afgelegen locaties met toegang tot een septische pompdienst. Maar het installeren ervan kan duur zijn.

Wat is een kluistoilet?

Een kluistoilet is ongeveer hoe het klinkt: een begraven, rechthoekig betonnen gewelf waarin menselijk afval wordt bewaard. Het is een vuilwatertank, net als een septic tank, maar zonder aan- of afvoerleidingen, dus er stroomt geen water doorheen. In plaats daarvan blijft het afval zich ophopen totdat het wordt weggepompt.

Om het pompen tot een minimum te beperken, moet de kluis groot zijn. Volgens Land bevat de typische kluis die door de Forest Service wordt geïnstalleerd 500 tot 1.500 gallons. Een kluis voor een individuele woning zou kleiner kunnen zijn, maar de minimale capaciteit zou waarschijnlijk niet veel minder zijn dan 500 gallon. Dat zorgt voor voldoende ventilatie en scheiding tussen de toiletbril en de bodem van het gewelf.

De structuur boven het gewelf omvat een stijgbuis, d.w.z. een voetstuk of bank met een opening voorzien van een wc bril. De stoel is ingesloten in een schuilplaats, die verlicht en geïsoleerd kan zijn, afhankelijk van het klimaat en de beschikbaarheid van elektriciteit. Om geuren onder controle te houden, voert een ventilatiesysteem gassen uit de kluis af in de omringende atmosfeer.

Wat is een kluistoilet versus een kluistoilet? een puttoilet?

Landeigenaren op zoek naar een waterloze toilet systeem installeer meestal een puttoilet. Ze kunnen de put zelf graven met schoppen en ander handgereedschap en er een houten constructie boven bouwen voor privacy.

Hoe groter de put, hoe langer het toilet in gebruik kan blijven. Maar uiteindelijk raakt het vol. Wanneer dat gebeurt, is de enige remedie het graven van een nieuwe put, het verplaatsen van de constructie en het opvullen van de oude put.

Doordat een kluistoilet leeggepompt kan worden, hoeft deze nooit verplaatst te worden. Maar het installeren ervan is niet iets dat de meeste mensen zelf kunnen doen. Je hebt een graafmachine en een kraan nodig, waardoor de kosten omhoog gaan. De schuilplaatsen voor de kluistoiletten van Forest Service zijn vaak groot, met betonnen vloeren en muren.

Een belangrijk verschil tussen puttoiletten en kluistoiletten is de manier waarop ze met afval omgaan.

Een kluistoilet isoleert het afval van de rest van de omgeving. Maar een puttoilet zorgt ervoor dat het zich kan vermengen met de omringende grond, waardoor vloeistoffen die ziekteverwekkers bevatten mogelijk in het grondwater terechtkomen en dit vervuilen. Dit is geen groot probleem voor een toilet dat door één gezin wordt gebruikt. Maar voor iemand die het publiek bedient, is het een groot milieuprobleem.

Hoe werken kluistoiletten?

Conceptueel gezien zijn kluistoiletten eenvoudig: afval blijft in de kluis totdat het wordt weggepompt, en een ventilatiesysteem voert gassen naar buiten af ​​om de schuilplaats relatief geurvrij te houden.

In een 2003 Publicatie van Forest Service, Land bespreekt ontwerptips om potentiële problemen te voorkomen:

• Plaats: De kritische luchtstroomzone rond een kluistoilet is een cirkel met een straal van 6 meter. Idealiter is de zone vrij van bomen en andere vegetatie, zodat geuren kunnen verdwijnen. Als dat niet mogelijk is, kan het selectief snoeien van boomtakken, met het oog op de richting van de heersende wind, noodzakelijk zijn.
• Ontluchting: De meeste kluistoiletten worden passief geventileerd via een pijp die minstens een meter boven het dak van de schuilplaats uitsteekt. Lucht komt de kluis binnen via de stijgleiding of een muuropening en verlaat deze via de dakopening, waardoor een tocht ontstaat die de lucht laat circuleren. In zwaar beboste gebieden met een beperkte luchtstroom raadt Land aan een ventilator te installeren om de circulatie te bevorderen. Het is belangrijk om de ventilatieopeningen af ​​te dekken met horren om te voorkomen dat vogels en kleine dieren naar binnen vallen.
• Afwatering: De vloer van de schuilplaats moet schuin naar de deur lopen om te voorkomen dat water onder de stijgleiding en in de kluis sijpelt. Het mangat voor het pompen buiten de schuilplaats moet worden afgedekt, waarbij de rand van de opening enkele centimeters boven de grond moet worden geplaatst om water buiten te houden. Land waarschuwt ervoor om het mangat niet onder de dakrand te plaatsen, om te voorkomen dat vallend regenwater onder de afdekking doorsijpelt en in de kluis terechtkomt.

Over de deskundige

• Brenda Land is sanitair ingenieur bij het San Dimas Technology and Development Center in San Dimas, Californië. De afgelopen dertig jaar heeft ze meerdere artikelen over afvalbeheer geschreven voor de U.S. Forest Service.

Chris Deziel is al meer dan 30 jaar actief in de bouwsector. Hij hielp vanaf de grond af aan de opbouw van een kleine stad in de woestijn van Oregon en hielp bij de oprichting van twee hoveniersbedrijven. Hij heeft gewerkt als timmerman, loodgieter en meubelhersteller. Deziel schrijft doe-het-zelf-artikelen sinds 2010 en heeft gewerkt als online consultant, meest recentelijk bij de Pro Referral-service van Home Depot. Zijn werk is gepubliceerd op Landlordology, Apartments.com en Hunker. Deziel heeft ook wetenschappelijke inhoud gepubliceerd en is een fervent muzikant.