Hier is waarom je geen honingbijenkorven moet opzetten

Zorgen over de achteruitgang van de bestuivers zorgden voor een hausse in de bijenteelt, waarbij bezorgde mensen bijenkorven in tuinen en op daken oprichtten. Maar hoewel al die honingbijen charismatisch en vermakelijk zijn, dragen ze niet echt bij aan het natuurbehoud. In sommige gevallen doen ze zelfs meer kwaad dan goed door meer druk uit te oefenen inheemse bijensoorten.

Dat komt omdat honingbijen in Noord-Amerika in wezen gedomesticeerd vee zijn. Dus het krijgen van een bijenkorf gaat niet in op de grondoorzaken van de achteruitgang van het aantal wilde bestuivers – zaken als pesticiden, verlies van leefgebied, klimaatverandering en ziekten.

Niettemin begon de rage in de popcultuur om de bijen te redden met een focus op honingbijen, waarschijnlijk gedeeltelijk als gevolg van berichtgeving over de kolonie-instortingsstoornis, een fenomeen dat specifiek is voor die soort. Naarmate meer mensen op die kar sprongen, raakte de beweging dieper verankerd in een misleidende richting.

“Iedereen heeft wel eens een honingbijenkorf gezien, en ik vermoed dat de meeste mensen, inclusief beroemdheden, influencers en bedrijven, dat niet eens weten. weet dat er verschillende soorten bijen zijn, of dat honingbijen niet inheems zijn”, zegt Rich Hatfield, senior natuurbeschermingsbioloog bij de Xerces Vereniging voor het behoud van ongewervelde dieren.

“Ik geloof dat commerciële gebouwen er nog steeds kunnen komen LEED-credits omdat ze een honingbijenkorf op hun terrein hadden. Dit vind ik echt verbazingwekkend, want het is absoluut niet duurzaam en ook niet in de praktijk van duurzaamheid.”

Dit is de reden waarom het opzetten van een honingbijenkorf niet de beste manier is voor natuurbehoud, en ook wat je moet weten als je er nog steeds een wilt.

Honingbijen kunnen de diversiteit van inheemse planten verstoren

Honingbijen zijn essentieel voor de bestuiving van veel van onze gewassen, maar ze komen eigenlijk niet oorspronkelijk uit Noord-Amerika. Europese kolonisten brachten ze hier in de jaren twintig van de zeventiende eeuw. Inheemse bijen daarentegen evolueerden samen met die van Amerika oorspronkelijke planten.

Omdat veel inheemse bloemen afhankelijk zijn van bestuivingsdiensten die alleen inheemse bijensoorten kunnen bieden, neemt de plantendiversiteit af in gebieden die worden gedomineerd door honingbijen, en nemen invasieve en niet-inheemse planten toe. Minder plantendiversiteit verandert de bestuivingsnetwerken, waardoor de diversiteit van andere bestuivers afneemt vlinders en motten.

Bijen houden is landbouw, geen natuurbehoud

Als het jouw doel is om je eigen honing te produceren en meer te leren over een fascinerend sociaal insect, dan is bijen houden een geweldige hobby.

‘Maar als het natuurbehoud je doel is’, zegt Hatfield, ‘is het hosten van een bijenkorf in je achtertuin om de bijen te redden hetzelfde als het hosten van een kippenhok in je achtertuin om de bijen te redden. zangvogels.” Het zou zelfs nog erger kunnen zijn, zegt Hatfield, omdat “kippen geen hulpbronnen ontlenen aan inheemse vogels, en het is ook niet waarschijnlijk dat ze ziekten aan hen overdragen omdat ze geen interactie met elkaar hebben.” veel."

Honingbijen nemen hulpbronnen over van inheemse bijen

Honingbijen consumeren stuifmeel en nectar, waardoor er minder overblijft voor inheemse bijen. Dat is vooral schadelijk op plaatsen waar natuurlijke hulpbronnen niet in overvloed aanwezig zijn. Eén studie berekende dat een honingbijenkorf in drie maanden tijd voldoende stuifmeel kan verzamelen om de ontwikkeling van 100.000 inheemse honingbijen te ondersteunen. solitaire bijen.

Honingbijen kunnen ziekten verspreiden onder inheemse bijen

Geconcentreerde populaties honingbijen zullen waarschijnlijk ziekten versterken die zich kunnen verspreiden naar wilde bijenpopulaties. Ziekten zoals het misvormde vleugelvirus zijn belangrijke factoren in de achteruitgang van sommige hommels en andere inheemse bijensoorten.

Honingbijen zijn niet bedreigd

Honingbijen worden met uitdagingen geconfronteerd, maar ze worden niet met uitsterven bedreigd zoals sommige inheemse bijen. Een verwarde natuurbeschermingsboodschap leidt echter geld, aandacht en andere middelen en acties af van het werkelijke probleem.

Hoe inheemse bijen te helpen

De grootste bedreigingen voor inheemse bijen zijn pesticiden, ziekten en het gebrek aan diverse planten om te foerageren. De beste manier om inheemse bijen te helpen (wat ook honingbijen helpt) is dus:

• Plant inheemse planten en bloemen met verschillende maten, vormen en kleuren, die gedurende het groeiseizoen op verschillende tijdstippen bloeien.
• Creëer een nest- en overwinteringshabitat voor bijen met toegang tot kale grond, holle stengels, dode boomtakken en bladafval.
• Gooi pesticiden weg. Creëer in plaats daarvan een gevarieerde, ecologisch evenwichtige habitat dat andere nuttige insecten ondersteunt die op parasieten en ander ongedierte jagen.

Wanneer is de bijenteelt oké?

darios44/Getty Images

Als je je eigen honing wilt produceren en van een sociaal insect wilt leren, zal het hebben van een bijenkorf niet leiden tot de ondergang van inheemse bijen.

“Omdat honingbijen zo toegankelijk zijn voor het publiek en mensen bewuster maken van deze problemen en de behoeften van bestuivers, werken als een toegangspoort tot het beschermen en bepleiten van inheemse bijen en andere bestuivers”, zegt Lorna McCallister, een instructeur voor Bijenteelt Bootcamp in het Vlinderpaviljoen in Westminster, Colorado.

Hatfield is het daarmee eens. “Er zijn genoeg redenen om honingbijen te houden”, zegt hij. “Behoud is daar niet één van.

“Degenen onder ons die over deze kwestie zingen, hebben geen kwade gevoelens tegenover honingbijen of honingbijenhouders. Wij pleiten er eenvoudigweg voor dat de landbouwsector de dieren beter beschermt afhankelijk zijn van de bestuiving door duurzamere en gezondere landbouwpraktijken landschappen.”

Als u een bijenkorf wilt, onderzoek dan de beste bijenteeltpraktijken, voor het succes van uw honingbijen en de inheemse bijen in uw buurt.

Karuna Eberl, freelance schrijver en indiefilmproducent, behandelt de buiten- en natuurkant van doe-het-zelf en onderzoekt dieren in het wild, groen leven, reizen en tuinieren voor Family Handyman. Ze schrijft ook de Elf Procent-column van FH, over dynamische vrouwen in de bouwsector. Enkele van haar andere credits zijn onder meer de maart-cover van Readers Digest, National Parks, National Geographic Channel en Atlas Obscura. Karuna en haar man zijn ook bezig met de laatste fase van de renovatie van een verlaten huis in een bijna spookstad op het platteland van Colorado. Als ze niet aan het werk zijn, kun je ze zien wandelen en over de binnenwegen reizen, terwijl ze kamperen in hun zelf omgebouwde busje.