Wat is de meest duurzame vorm van bodembedekking?

Sinds de jaren vijftig zijn zachte groene gazons een statussymbool van de Amerikaanse droom, omdat steeds meer mensen naar de buitenwijken trokken. Vandaag, gras gras gazons zijn de norm en bestrijken naar schatting 62.500 vierkante mijl in de Verenigde Staten – ongeveer zo groot als Florida.

Grasgras wordt aangeprezen vanwege zijn vermogen om voetverkeer aan te kunnen. Maar het brengt hoge kosten met zich mee, zowel financieel als ecologisch.

Er wordt geschat dat Amerikanen geld uitgeven 30 miljard dollar per jaar en eindeloze uren die voor hun gazon zorgen, volgens de Cooperative Extension van de Universiteit van Delaware. Toch hebben grasgrasvelden een hoge waterbehoefte, een lage waarde voor wilde dieren en hoge vervuilings- en volksgezondheidsrisico's als gevolg van kunstmest, pesticiden en het gebruik van apparatuur.

“Het standaardregime van kunstmest, aanvullend water geven en maaien, snoeien en blazen

apparatuur op gas zijn vaak niet in lijn met duurzaamheid”, zegt Trista Imrich, landschapsontwerper en tuinbouwer bij Wilde werken van eigenzinnigheid.

Gezien deze zorgen kijken steeds meer huiseigenaren ernaar vervangen hun traditionele grasgras met een duurzamere bodembedekker die beter is voor het milieu en minder onderhoud vergt.

Wat maakt een bodembedekker duurzaam?

Welke bodembedekking het meest duurzaam is, hangt af van factoren als klimaat, bodem, waterbehoefte en -beschikbaarheid, biodiversiteit en het beoogde gebruik van de ruimte. Een duurzame bodembedekker heeft doorgaans deze kenmerken:

• Vereist minder water;
• Vereist weinig of geen maaien en wieden;
• Vereist weinig of geen meststoffen, herbiciden en pesticiden;
• Trekt bestuivers aan en bevordert de biodiversiteit.
• Compatibel met het klimaat, de bodem en de natuur.
• Verbetert het ecologische evenwicht en de gezondheid van het gazon.

Soorten bodembedekkers

Met zoveel soorten bodembedekkers om uit te kiezen, kan het lastig zijn om de overstap te maken van kunstgras naar iets duurzamer. Hier is een lijst met bodembedekkers, gerangschikt van meest naar minst duurzaam:

Inheems meerjarig bed zonder maaien

Het meest duurzame alternatief voor grasgras is verreweg het niet-maaien inheems meerjarig bed bodembedekker met een mix van inheemse planten. Als vaste planten leven ze meer dan twee jaar en komen elk seizoen terug. Deze omvatten mondo gras, witte klaver, mossen, lamsoor, Susan met zwarte ogen en nog veel meer.

Volgens Zac Gnadinger, oprichter van de Kentucky inheemse plantenproject, “Inheemse planten zijn aangepast aan het lokale klimaat en de bodemgesteldheid, waardoor ze weinig onderhoud vereisen en geen overmatig water geven, bemesten of ongediertebestrijding vereisen. Ze spelen ook een essentiële rol bij het ondersteunen van lokale ecosystemen door leefgebied te bieden aan inheemse bestuivers en vogels.”

Bovendien verbeteren ze de bodemkwaliteit, voorkomen ze erosie, onderdrukken ze onkruid en verminderen ze ziekten en plagen.

Als u problemen ondervindt bij het beslissen wat u gaat planten, controleer dan uw USDA-zone voor planthardheid en overleg met een plaatselijke plantenexpert, tuinclub of tuincentrum.

Wilde bloemenweide

Je kunt ook een lage weide creëren, minder dan ongeveer een meter hoog.

“Weidescaping is het creëren van een omgeving in je tuin die dat doet bootst de natuurlijke groei na en het leven van een weide”, zegt Christen Costa, CEO van GR Gazon & Tuin. “De ruimte blijft vooral onbeheerd achter. Het ondersteunt je natuurlijke omgeving en helpt bijen en andere bestuivers aantrekken.”

Bij het aanleggen van weides, kies alleen inheemse planten aangepast aan uw specifieke lokale omgeving, zodat ze met weinig onderhoud kunnen gedijen.

Volgens een recente studie aan de Universiteit van Cambridge is een weide met wilde bloemen een veel groener alternatief voor een perfect verzorgd stukje gras, omdat tuinen na verloop van tijd koolstof kunnen opslaan.

Onderzoekers schatten dat weilanden ongeveer 1,36 ton CO2-uitstoot per hectare per jaar kunnen besparen, voornamelijk door het elimineren van maaien en bemesten. Eerdere studies gaf ook aan dat zelfs miniweiden een positieve invloed kunnen hebben op de natuur.

Hakselhout

Meestal gemaakt van houtsnippers of schors, kan mulch onkruid, erosie, vochtverlies en afvloeiing van kunstmest en herbiciden voorkomen. Mulch verbetert ook de gezondheid van de bodem terwijl het uiteenvalt.

“Mulch is eenvoudig aan te brengen en te onderhouden, omdat er geen water, maaien of bemesten nodig is”, zegt Rhys Charles, tuinarchitect en CEO en oprichter van Gazon en tractoren.

Het kan echter duur zijn om het steeds te vervangen, omdat het, als het vervaagt, wegspoelt of ontleedt. Bovendien kan het aantrekken termieten, knaagdieren of schimmels als deze niet op de juiste manier worden behandeld of onderhouden. Om de mulch te behouden, gebruikt u een barrière, draait u periodiek de bovenste laag om en trekt u onkruid weg wanneer ze verschijnen.

Grind of steen

Grind of steen is een ander alternatief voor grasgras. Hoewel duurder dan andere opties, vereist het minimaal onderhoud en gaat het lang mee. De uitdaging? Uiteindelijk zal er onkruid tussen de rotsen gaan groeien.

"Bovendien kan grind in de zomer overtollige warmte veroorzaken omdat het de zon absorbeert en reflecteert", zegt Imrich. “Het kan ook de infiltratie van water in de bodem verminderen, omdat het de grond eronder in de loop van de tijd verdicht. Hierdoor kan de afvoer van regenwater toenemen, waardoor verontreinigende stoffen en sedimenten in de waterwegen kunnen terechtkomen.”

Gebruik spaarzaam grind en steen, alleen in looppaden en tussen landschappen – niet voor het hele gazon. Vraag uw lokale leverancier ook naar de bron van het materiaal, om inzicht te krijgen in de impact ervan op het land. Probeer grind uit rivierbeddingen te vermijden en kies in plaats daarvan voor materialen afkomstig uit nabijgelegen steengroeven.

Kunstgras

Kunstgras is de minst duurzame optie, hoewel er geen water geven, maaien, bemesten of pesticiden nodig zijn. Dat komt omdat het is gemaakt van synthetische materialen zoals nylon, polyethyleen of polypropyleen, en geen wilde dieren aantrekt.

Kathy Jentz, auteur van Bodembedekkende revolutie en gastheer van de GardenDC-podcast, is geen fan van kunstgras. “Het is plastic uit de olie-industrie”, zegt ze. “Het doodt alles in de grond eronder. In de hitte en de hete zon komen chemicaliën vrij.”

Ze zegt ook dat het nog schoongemaakt en gestofzuigd moet worden. En het vergaat en breekt na verloop van tijd af, waardoor microplastics in de lucht en waterwegen vrijkomen.

Sandi Schwartz is een meermaals bekroonde auteur van het boek 'Finding Ecohappiness: Fun Nature Activity to Help Your Kids Feel Gelukkiger en Kalmer" en een freelance journalist gespecialiseerd in duurzaamheid, huis en tuin, groen leven, natuur en welzijn. Haar werk is te zien in The Washington Post, National Geographic, Yahoo!, BobVila.com, Earth911, mindbodygreen, Verywell en nog veel meer publicaties. Ze houdt van ontspannende wandelingen en fietstochten, natuurkunst en haar nieuwe meditatietuin.