Wat zijn timmermansbijen en hoe kom je er vanaf?

Timmerbijen zijn een bron van vreugde als we ze vredig tussen de bloemen zien zoemen. Maar af en toe kunnen ze een frustratie worden, vooral als ze in onze houten huizen, hekken, terrassen en patio's knagen.

“Maar deze bijen eten het hout niet echt als voedsel”, zegt Emma Grace Crumbley, een entomoloog bij Muggenploeg. “Net als andere bijen. zoeken timmermansbijen naar stuifmeel en plantennectar, en dienen ze als uitstekende bestuivers.”

Hier leest u wat u moet weten over timmermansbijen, inclusief wat u moet doen als ze uw houten constructies leuk vinden.

Wat is een timmermansbij?

Timmermansbijen behoren tot de grootste inheemse bijen in de VS. Hun verschillende soorten, allemaal leden van het geslacht Xylocopa, zijn overal te vinden. het zuiden, zuidwesten en oosten van de VS. Ze gebruiken hun sterke onderkaken (monddelen) om ronde nestgaten in hout te kauwen, vandaar hun naam.

“Timmerbijen worden vaak beschouwd als de vriendelijke reuzen van de inheemse bestuiversgemeenschap”, zegt Crumbley. “Ze maken geen honing. In feite zijn hun nesten compleet anders dan de traditionele bijenkorf, omdat ze geen honingraten bouwen en ook geen honing in hun nesten opslaan.”

In tegenstelling tot honingbijen zijn timmermansbijen ook geen sociale insecten. Ze leven alleen of in kleine, matriarchale familie-eenheden in hun houten nesten.

Hoe zien timmermansbijen eruit?

BrianEKushner/Getty Images

Timmermansbijen zijn groot en pluizig, net als hommels. Je kunt ze uit elkaar houden omdat timmermansbijen gladde, glanzende buikjes hebben, voornamelijk zwart met wat gele of witte aftekeningen. Hommels hebben dicht haar en zijn geler op hun buik. Maar aangezien er zo’n 500 soorten in het geslacht Xylocopa voorkomen, kan het uiterlijk van timmermansbijen sterk variëren.

In het Westen hebben de mannelijke timmermansbijen een prachtige goudbruine kleur en worden ze ook wel teddybeerbijen genoemd. Er zijn ook hele kleine timmermansbijen die voor kleine vliegjes kunnen worden aangezien. Ze veroorzaken geen structurele schade omdat ze niet door heel hard hout kunnen kauwen.

Steken timmermansbijen?

Ja, de vrouwtjes kan steken. In tegenstelling tot sommige bijen en wespen die in gemeenschappelijke kolonies leven, doen ze dat echter zelden, tenzij je ze aanraakt of lastigvalt. Maar omdat hun angel geen prikkeldraad heeft, kunnen ze, als ze zich bedreigd voelen, meerdere keren steken.

Soms vliegen mannelijke timmermansbijen recht op de gezichten van mensen af, wat behoorlijk intimiderend kan zijn! Ze blaffen echter allemaal en bijten niet. Ze zijn territoriaal, maar mannetjes kunnen niet steken.

Zijn timmermansbijen bestuivers?

Ja. Het zijn belangrijke bestuivers voor inheemse bloemen.

“Bovendien zijn ze de superhelden van buzz bestuivers, wat een heel bijzondere vorm van bestuiving is”, zegt Francisco Garcia, entomoloog-manager bij Vlinderpaviljoen, een dierentuin zonder winstoogmerk in Westminster, Colorado.

“Het gaat om sterke en zware bewegingen die het stuifmeel uit de bloemen schudden en vrijgeven. Sommige planten die dit soort bestuiving nodig hebben, zijn veel van onze favoriete fruitsoorten, zoals tomaten, aubergines, pepers en kiwi’s.”

Volwassen houtbijen en hun larven zijn ook belangrijk voor het ecosysteem omdat ze voedsel leveren aan veel vogels, waaronder spechten, bijeneters en klauwier.

Hoe zich te ontdoen van timmermansbijen

Justin Smith/Getty Images

Timmerbijen veroorzaken zelden ernstige schade en worden algemeen beschouwd als nuttige insecten. Bepaal dus eerst of het daadwerkelijk nodig is om ze te verwijderen.

“Ik zou er altijd voor pleiten om ze zoveel mogelijk met rust te laten, zodat ze de biodiversiteit in je achtertuin kunnen blijven bestuiven en verrijken”, zegt Crumbley. “Dat gezegd hebbende, als de schade die ze veroorzaken te ernstig is om te negeren, behandel ze dan op een manier die andere inheemse bestuivers niet bedreigt of doodt.”

Zorg ervoor dat je daadwerkelijk te maken hebt met timmermansbijen in plaats van met hommels, die geen structuren beschadigen maar wel bestaande holtes gebruiken. Probeer vervolgens enkele vreedzame oplossingen om het probleem te beheersen zonder de bijen te schaden:

• Verf of lak onafgewerkte houten oppervlakken;
• Vul depressies en scheuren op houten oppervlakken;
• Vul lege gaten met staalwol en maak ze in de herfst dicht, nadat volwassen bijen tevoorschijn zijn gekomen;
• Houd garages en bijgebouwen gesloten tot het late voorjaar, nadat de bijen klaar zijn met zoeken naar nestplaatsen;
• Bescherm ruwe plekken, zoals de uiteinden van hout, met metalen flitsen of draadafscherming;
• Voeg aantrekkelijke bijenhuisjes toe aan je tuin, zoals boomstammen en bijenhotels, om het nestelen buiten je huis en accessoires aan te moedigen;
• Plant inheemse bloeiende planten om voldoende voedsel te bieden en hun aandacht af te leiden.

“Door je op deze positieve alternatieven te concentreren, kun je een evenwicht vinden tussen het beheersen van de zorgen van de timmerbijen en het creëren van een gastvrije omgeving voor deze essentiële bestuivers”, zegt Garcia.

Als al het andere niet lukt, probeer dan een niet-giftige oplossing: koop of maak een bijenkastval. Zo maak je er een:

1. Maak een houten kist met een gat erin, die lijkt op een potentiële nestplaats.
2. Plaats een trechter erin die naar een pot of een andere opvangschaal leidt. Dit zorgt ervoor dat de bijen niet weggaan zodra ze binnenkomen.
3. Laat de doos in de buurt van gebieden waar houtbijen actief zijn.
4. Als je ze vangt, laat ze dan ergens anders los in een geschikter leefgebied.

In extreme gevallen wenden sommige mensen zich tot pesticiden. Dat wordt niet algemeen aanbevolen omdat pesticiden het ecosysteem verstoren en andere bestuivers en vogels schaden.

Als je toch je toevlucht neemt tot pesticiden, behandel tunnels dan in het vroege voorjaar voordat het nestelen begint, of in de herfst nadat de volwassenen zijn vertrokken. Het behandelen van actieve nesten is meestal niet effectief.

Lees meer over bijen en hun bescherming op de website Vlinderpaviljoen En Xerces Vereniging.

Karuna Eberl, freelance schrijver en indiefilmproducent, behandelt de buiten- en natuurkant van doe-het-zelf en onderzoekt dieren in het wild, groen leven, reizen en tuinieren voor Family Handyman. Ze schrijft ook de Elf Procent-column van FH, over dynamische vrouwen in de bouwsector. Enkele van haar andere credits zijn onder meer de maart-cover van Readers Digest, National Parks, National Geographic Channel en Atlas Obscura. Karuna en haar man zijn ook bezig met de laatste fase van de renovatie van een verlaten huis in een bijna spookstad op het platteland van Colorado. Als ze niet aan het werk zijn, kun je ze zien wandelen en over de binnenwegen reizen, terwijl ze kamperen in hun zelf omgebouwde busje.