Wat zijn microplastics?

Wat hebben je knusse deken, verfrissend flesje water en favoriete soepkom met elkaar gemeen? Ze doordringen je lichaam waarschijnlijk allemaal met microplastics. In een recent onderzoek, schatten wetenschappers dat we per week per ongeluk ongeveer de waarde van een creditcard aan plastic deeltjes consumeren.

“Je eet, drinkt en ademt waarschijnlijk tussen de 78.000 en 211.000 microplastic deeltjes in elk jaar, en zelfs dit wordt als een onderschatting beschouwd”, zegt Erica Cirino, communicatiemanager van Coalitie voor plasticvervuiling. Dat vertaalt zich naar ergens tussen de 0,1 en vijf gram plastic per week.

Het is niet alleen vervelend, maar het is ook een probleem omdat we nog niet weten welke hoeveelheid microplastics, indien aanwezig, veilig is voor ons om te consumeren. Hier is wat u erover moet weten, zodat u thuis kunt leren hoe u microplastics kunt vermijden.

Wat zijn microplastics?

Microplastics zijn stukjes plastic kleiner dan vijf millimeter (mm) en groter dan 0,0001 mm.

“Voor de context, dat is kleiner dan de grootte van de gum aan het uiteinde van een potlood, tot een duizendste van de breedte van een mens haar”, zegt Fay Couceiro, Ph. D., een professor in milieuvervuiling aan de Universiteit van Portsmouth in de Verenigde Koninkrijk.

Microplastics en hun nog kleinere tegenhangers, nanoplastics genaamd, zijn zo wijdverspreid dat ze al zijn geweest gevonden op de hoogste bergtoppen, in de diepste oceaantroggen en in de regen die ons water geeft gewassen. Ze reizen gemakkelijk door lucht en water en leveren giftige chemicaliën af die stromen, oceanen, bodems, planten en dieren, inclusief mensen, verontreinigen.

Waar komen microplastics vandaan?

Wanneer iets gemaakt van kunststof wordt blootgesteld aan natuurlijke processen zoals zonlicht, water, microben, extreme temperaturen, wind en golven, begint het uiteen te vallen in microplastics. Hier komen al die kleine plastic stukjes op een strand vandaan.

Maar microplastics komen ook via onze rioleringen in het milieu terecht. Elke keer dat we onze kleding en afwas doen, komen er deeltjes in de watertoevoer terecht. De meeste waterzuiveringsinstallaties zijn niet uitgerust om ze te verwijderen.

Thuis worden microplastics in onze lucht en ons voedsel gebracht via producten variërend van snijplanken en voedselverpakkingen tot kleding en tapijten. Nog meer microplastics zijn afkomstig van microbeads die opzettelijk zijn toegevoegd aan producten voor persoonlijke verzorging, waaronder tandpasta en body wash.

“Vaak denken mensen dat microplastics rechtvaardig zijn in het water, en dat als we vis vermijden, we ze niet zullen eten”, zegt Couceiro. "Microplastics zijn helaas overal, in onze wateren, bodems en lucht."

Zijn microplastics schadelijk?

Ja. Veel studies hebben aangetoond hoe microplastics schadelijk zijn voor vissen en andere waterdieren, door hun fysieke aanwezigheid en de gifstoffen die ze transporteren. Nieuwe studies beginnen ook aan te tonen dat ze schadelijk zijn voor dieren en planten.

"We staan ​​nog aan het begin van het onderzoek naar de gevolgen voor de menselijke gezondheid, maar de indicaties zijn vergelijkbaar", zegt Couceiro. Gevaren voor de mens zijn onder meer een verhoogd risico op kanker, ontstekingen, verminderde darmgezondheid, oxidatieve stress, reproductieve toxiciteit en veranderingen in de stofwisseling.

“Kunststof deeltjes vervuilen ons lichaam via veel verschillende wegen, waaronder via onze huid, en wanneer we eten, drinken en ademen”, zegt Cirino. "Het volledige scala aan schadelijke effecten van plastic en plastic deeltjes op mens en natuur begint nog maar net te worden begrepen - en blijkt nu al ernstig te zijn."

We leren ook hoe doordringend ze in ons lichaam zijn. Ze zijn gevonden in menselijke placenta's, longen en andere organen, bloedbanen, moedermelk, teelballen en sperma.

“Duizenden chemicaliën worden aan plastic toegevoegd om het eigenschappen te geven als buigzaamheid, duurzaamheid, brandwerendheid, antimicrobieel, UV-bestendigheid en kleur”, zegt Melissa Valliant, communicatie regisseur van Voorbij kunststoffen. “Veel van deze gebruikelijke additieven staan ​​bekend als gevaarlijk voor de menselijke gezondheid.

"Bovendien is slechts een fractie van de duizenden chemicaliën die aan plastic zijn toegevoegd, waarvan er vele niet zijn bekendgemaakt, beoordeeld op hun toxiciteit."

Zitten microplastics in voedsel?

Ja, microplastics worden in veel van onze voedingsmiddelen aangetroffen, waaronder:

• Vlees, vis en zuivel:Volgens een recente studie, bijna 80% van de geteste producten van boerderijdieren bevat microplastics.
• Fruit en groenten: Planten nemen via hun wortels microplastics in water op. Appels en wortelen hebben de hoogste niveaus, maar ze worden ook in veel andere gewassen aangetroffen.
• Verwerkt voedsel: Verwerking en verpakking introduceren microplastics in voedsel, waaronder ontbijtgranen en crackers.
• Bier en wijn: Studies vonden vooral alcoholische dranken die in containers met polyethyleen stoppen, kan microplastics bevatten.
• Water: "Microplastics in flessenwater komen grotendeels van de plastic dop en de fles", zegt Tasha Stoiber, een senior wetenschapper aan de Milieu werkgroep. Kraanwater kan ze ook bevatten. Maar sommige filters, vooral modellen met omgekeerde osmose, kunnen ze verwijderen.
• Specerijen: Tafelzout, honing, vissaus en alle kruiden die in plastic bakjes worden verkocht, kunnen microplastics bevatten.
• Thee en koffie: Sommige theezakjes bevatten plastic, net als koffiezetbekers voor eenmalig gebruik.

Welke producten bevatten microplastics?

Helaas een enorm bedrag. Alles wat met een of andere vorm van plastic is gemaakt, kan ze verspreiden, inclusief synthetische kleding, plastic spatels en plastic zakken voor eenmalig gebruik.

Een deel van onze hoogste blootstelling komt van voedingsmiddelen en dranken. Maar andere items verspreiden microplastics in de lucht in onze huizen, waar we ze inademen, of ze nestelen zich op ons voedsel.

Veelvoorkomende bronnen van microplastics in huis zijn:

• Kleding met synthetische vezels;
• Meubilair, waaronder banken en stoelen;
• Tapijten en vloerkleden;
• Kussens en beddengoed;
• Autobanden en interieurs;
• Kookgerei, kommen, kopjes en keukengerei van plastic en rubber;
• Plastic voedselzakken en -verpakkingen voor eenmalig gebruik;
• Water en andere dranken gebotteld in plastic;
• Containers voor onderweg.

Karuna Eberl, een freelanceschrijver en indiefilmproducent, behandelt de buiten- en natuurkant van doe-het-zelf en onderzoekt dieren in het wild, groen leven, reizen en tuinieren voor Family Handyman. Ze schrijft ook FH's Eleven Percent-column, over dynamische vrouwen in het bouwpersoneel. Enkele van haar andere credits zijn de maart-cover van Readers Digest, National Parks, National Geographic Channel en Atlas Obscura. Karuna en haar man zijn ook bezig met het renoveren van een verlaten huis in een bijna spookstad op het platteland van Colorado. Als ze niet aan het werk zijn, kun je ze zien wandelen en over de achterafwegen reizen, kamperend in hun zelf omgebouwde busje.