Hoe ik loodgieter werd

Als u door het zuidoosten van Wisconsin rijdt, komt u in het hart van Milwaukee en de aangrenzende buitenwijken. Deze gebieden zijn bezaaid met charmante oudere huizen zoals de bungalows uit de jaren 1920, de Tudors uit de jaren 1930 en de minimalistische, traditionele stijl uit de jaren 40 en 50.

Het is gemakkelijk te begrijpen waarom een ​​loodgieter die gespecialiseerd is in oudere huizen, zoals Jessie Cannizzaro, hier een levendig, bloeiend bedrijf zou hebben. Cannizzaro was niet van plan geweest om in de voetsporen van haar vader te treden. Maar loodgieter zat in haar bloed, en haar handen hunkerden ernaar om bewerkt te worden. Zoals zovelen kostte het haar gewoon tijd om haar eigen pad te vinden.

Inleiding tot de wereld van loodgieterswerk

Met dank aan Jessie Cannizzaro

Als Cannizzaro vertelt hoe ze begon in loodgieterswerk, wordt haar glimlach breder. ‘Mijn vader,’ zegt ze.

Haar vader, Tom Cannizzaro, was een loodgieter. In het weekend en in de zomer ging Jessie met haar vader naar werkterreinen. Ze had de leiding over hem gereedschap aanreiken en houdt de zaklamp vast. (Jessie zegt grinnikend dat haar vader vaak klaagde dat ze het licht nooit vasthield waar hij het wilde hebben.) Zelfs vandaag, Tom houdt een passie voor zijn werk.

"Hij wordt dit jaar 80", zegt ze. "Hij behoudt nog steeds zijn rijbewijs, zodat hij reparaties kan uitvoeren en dingen kan doen voor zijn vrienden."

Die passie straalde van haar af. Jessie's ogen lichten op als ze een pijpklus beschrijft die ze deden voor een hotel in Menomonee Falls, Wis. Elke keer als ze er langs rijdt, moet ze denken aan de eerste keer dat hij haar een propaantoorts toevertrouwde.

"Natuurlijk maak ik altijd grapjes als ik mensen dat verhaal vertel dat OSHA [The Occupational Safety and Health Administration] een toeval zou hebben gehad als ze het hadden gezien", zegt ze. "Dit is niet wat een zevenjarige zou moeten doen." Maar het gaf haar een voorliefde voor loodgieterswerk.

Eerste carrièrepad

Zoals veel kinderen die zichzelf probeerden te vinden, ging Jessie Cannizzaro een ander pad dan haar vader. Ze was de eerste in haar familie die naar de universiteit ging, met als hoofdvak bedrijfskunde. Maar terwijl hij daar was, kreeg Tom een ​​beroerte en verloor hij wat van zijn kracht aan zijn linkerkant. Dit maakte het moeilijk voor hem om dingen alleen te doen, dus hielp ze.

Cannizzaro pendelde tussen haar vader helpen op het werk en naar de les gaan. Toen ze weer aan zijn zijde stond, besefte ze dat ze 'veel leuker vond om met [haar] handen te werken dan om papierwerk te doen'.

Dus besloot ze haar handelsdiploma af te ronden en daarna haar loodgietersvergunning te halen. Dit "parallelle pad" bracht haar ertoe haar eigen loodgietersbedrijf te starten. Toen Tom met pensioen ging, werkte ze voor een ander loodgietersbedrijf. Na meer dan vijf jaar wist ze dat het tijd was om alleen op pad te gaan.

Voet aan de grond krijgen in het bedrijf

Met dank aan Jessie Cannizzaro

In het begin was het geld krap. "Ik kocht een tweedehands busje uit Illinois omdat het betaalbaar was, en begon vanuit mijn logeerkamer in de kelder en de garage", zegt ze. Cannizzaro was bang dat haar buren in paniek zouden raken omdat haar werktruck de hele dag heen en weer rijdt. In tegendeel.

"De meeste van die mensen werden klant - en zijn nog steeds onze klant", zegt ze.

De bedrijf groeide. “Ik had zoiets van, oh jee! Ik kan dit allemaal niet bijhouden', zegt ze. "Er kwam zoveel werk binnen." Dus begon Cannizzaro hulp in te huren. "En sindsdien zijn we blijven groeien!" ze zegt.

De reden voor haar succes kan haar klantenservice zijn, de attentheid die ze toont bij het werken met haar klanten. Maar een grotere factor is misschien haar diepe waardering voor oud sanitair. Ze helpt haar klanten graag om hun sanitair goed te onderhouden, zodat ze grotere rampen kunnen voorkomen, net zoals haar vader deed.