Wat zijn wolluizen?

De wolluis is een doordringend kruipend insect, een veel voorkomende plaag van planten in huis en tuin kassen. De naam komt van hun uiterlijk; ze zien eruit alsof ze in meel hebben gerold,

Katelyn A. Kesheimer, Ph.D., een assistent-professor aan het Alabama Cooperative Extension System (Auburn University), zegt dat wolluis ook buiten een probleem kan zijn, vooral bij tropische planten. In de warmste klimaten vallen ze af en toe struiken of hout aan sierplanten of teisteren zomer eenjarigen.

Wat is een wolluis?

Wolluizen, een klein, zachtaardig "schaal"-insect, behoren tot een familie van soorten die nauw verwant zijn aan bladluizen. Ze voeden zich over het algemeen met sierplanten, waaronder eenjarige planten, vaste planten, struiken, palmen, grassen en bomen.

Hoe zien wolluizen eruit?

Vrouwelijke wolluizen worden ongeveer 1/4 inch. lang en 1/8 inch. centimeter breed. Hun ovale lichamen zijn bedekt met een witte, wasachtige afscheiding die filamenten kan vormen die lijken op kleine stekels of haartjes.

Mannelijke wolluizen zijn kleiner en duidelijk verschillend van hun vrouwelijke tegenhangers, met twee transparante vleugels en lange staartfilamenten.

Waar worden wolluizen gevonden?

Inheems in Azië, worden wolluizen gevonden in heel Amerika, Europa en Oceanië.

Van de naar schatting 275 soorten die op het vasteland van de Verenigde Staten voorkomen, is de citruswolluis veruit de meest voorkomende. Het wordt gevolgd door longtailed, Mexican en Pritchard's gemalen wolluis.

Waar worden wolluis toe aangetrokken?

Mealybugs zijn grote fans van warme, vochtige omgevingen - hoe warmer, hoe beter. Dit is waarom ze aangetrokken worden kassen. Hun favoriete soorten planten zijn onder meer:

• Citrusvruchten en andere fruitdragers;
• Vetplanten en cactussen;
• Siervariëteiten zoals gardenia's;
• Tropische kamerplanten zoals ficus, pothos, orchideeën en philodendrons.

Mealybugs zullen wortels, stengels en bladeren besmetten planten, maar meestal geen bloemen.

Zijn wolluis destructief?

Ja!

"Voor zover ik weet, hebben wolluizen GEEN verlossende eigenschappen", zegt Kesheimer. "Ze zijn een pijn in de kont en erg moeilijk te controleren."

Als ze zich eenmaal op een plant hebben gevestigd, kunnen ze gemakkelijk migreren naar aangrenzende planten of door de wind worden gedragen. Mealybugs gebruiken hun doordringende monddelen om het oppervlak of de "huid" van plantaardig materiaal binnen te dringen en zich te voeden met het weefsel.

"Ze scheiden een suikerachtig afvalproduct uit, honingdauw genaamd, dat de groei van een zwarte schimmel, roetachtige schimmel genaamd, kan bevorderen", zegt Keshiemer. "Het is lelijk op sierplanten, maar kan ook de plant- of fruitkwaliteit verminderen."

Negatieve effecten op planten zijn onder meer verwelking, vergeling, voortijdige bladval en verstoorde groei. Als ze niet worden aangevinkt, kunnen wolluizen letterlijk het leven uit planten zuigen.

Opmerking: Van sommige wolluizen is bekend dat ze virussen overbrengen op een klein aantal planten, zoals druiven. Huistuinen en kassen worden echter zelden aangetast.

Bijten wolluizen mensen?

Nee. Hun doordringende monddelen zijn niet sterk genoeg om door de menselijke huid te dringen.

Hoe wolluis te bestrijden

Zoals eerder vermeld, zijn wolluizen moeilijk te verwijderen als er eenmaal populaties zijn gevestigd. Het is daarom essentieel om snel te handelen en de juiste methoden te gebruiken om ze met succes uit te roeien.

Controleer regelmatig

De beste verdediging tegen een plaag begint bij je ogen. Als je merkt planten slap of op een andere manier ziek lijken, of je ziet schimmelvorming op de toppen van bladeren, kijk beter.

"Wachtluizen geven de voorkeur aan beschermde gebieden op planten waar ze lui kunnen zijn, niet kunnen rondlopen en gewoon hun kolonie kunnen laten groeien", zegt Kesheimer.

Ze kunnen op de loer liggen op stengels bij de grondlijn waar bladeren elkaar raken; waar vruchten/bladeren elkaar raken; bij de plantenkroon; of waar twee takken een strakke "V" vormen.

Vermijd een wolluis "Trojaans paard"

Van veel commerciële plantenkwekers is bekend dat ze hele partijen met wolluis aangetaste planten weggooien in plaats van ze te behandelen met chemische insecticiden. Dat komt omdat de meeste insecticiden niet effectief zijn, aangezien wolluizen zich aan de onderkant van bladeren en in spleten verbergen, beschermd door hun wasachtige bedekking.

"Voor degenen die planten kopen en ze in uw huis / kas / landschap plaatsen, inspecteer altijd de planten om er zeker van te zijn dat u geen wolluis binnenbrengt", zegt Kesheimer.

Ga je gang en knoei met Moeder Natuur

In kasomgevingen is het vrijlaten van natuurlijke vijanden zoals sluipwespen en roofdieren succesvol gebleken bij het bestrijden van wolluis. Voorbeelden:

• Gaasvliegen (groen en bruin);
• Sluipwespen;
• Kleine lieveheersbeestjes (Cryptolaemus montrouzieri).

Kesheimer suggereert ook "generalistische roofdieren" die hieronder worden vermeld. Deze nuttige plagen vangen en eten niet alleen wolluis, maar ook andere kleine insecten:

• Minieme piratenbugs;
• Spinnen;
• Moordenaar-insecten;
• Jufferinsecten;
• Andere soorten lieveheersbeestjes.

Opmerking: natuurlijke predatie kan wolluispopulaties op afstand houden, maar zal ze niet volledig elimineren.

Huismiddeltjes

"Eerlijk gezegd, wat we in onze kas doen, is regelmatig scouten en als we wolluis vinden, pletten we ze met onze vingers", zegt Kesheimer. "Het is vreemd genoeg bevredigend en werkt!"

Andere manieren om van wolluis af te komen:

• Besproei planten met water met een voldoende hoge druk om ze te verwijderen zonder planten te beschadigen.
• Was planten met een sopje (een eetlepel afwasmiddel op een liter water). Pas op dat u de zeep niet overdrijft! Te veel kan "goede" insecten en de plant zelf doden.
• Spotbehandelingen. "Ik vind het het gemakkelijkst om Q-tips gedoopt in isopropyl (ontsmettings) alcohol te gebruiken om insecten en hun eiermassa's te verwijderen", zegt Kesheimer. Afhankelijk van welk percentage alcohol je hebt, raadt ze aan om te verdunnen met 50% tot 70%, zodat je de plant niet beschadigt.

ik

Toni DeBella is een cultuur- en lifestyleschrijver, recensie-expert en doe-het-zelver die alles behandelt, van ongedierte tot zwembadcabana's tot schilderen. Meer dan tien jaar lang was Toni de eigenaar van een succesvol bedrijf in namaakafwerking, muurschilderingen en kindermeubels voordat hij overstapte naar een carrière als schrijver. Haar werk is verschenen in The Telegraph, Fodor's, Italy Magazine, DK Eyewitness reisgidsen en anderen. Ze woont in een middeleeuws heuvelstadje in Italië, waar haar fiets "Raoul" haar belangrijkste vervoermiddel is.