De elf procent: maak kennis met Celia Reyes, Welder

Deze FH-serie laat lezers kennismaken met enkele vrouwen die het goedmaken 11 procent van het bouwpersoneel in de V.S. S., die verhalen over hun carrière in het veld onder de aandacht brengt. Ken je iemand die we zouden moeten uitlichten? E-mail ons hier.

Toen ze een kind was, herinnert Celia Reyes zich hoe haar vader thermietlaswerk deed voor de Union Pacific Railroad. Ze vond het er echt cool uitzien, als een vulkaan. Maar pas toen ze in de twintig was, besloot ze om probeer lassen voor haarzelf.

Ze volgde een community college-cursus en vond het geweldig. Haar vader zei dat als ze er haar beroep van wilde maken, ze naar Tulsa lasschool, de beste in de omgeving.

"Hij nam me mee op een rondleiding door de school", zegt ze. “Daarna was het zo van: ‘Laten we dit doen! Ik wil hiervan genieten en leren hoe ik dit moet doen.’ ”

Er was slechts één andere vrouw in haar eerste klas van 150. De school was snel en uitdagend, en veel van haar mannelijke leeftijdsgenoten zeiden haar dat ze het niet kon. Slechts 10 studenten hebben uiteindelijk het intensieve programma van zeven maanden gehaald - Reyes en negen anderen.

Ze heeft de afgelopen 11 jaar gewerkt voor John Zink Hamworthy-verbranding, waar ze slimme verbrandingsoplossingen last die de CO2-uitstoot minimaliseren. "Het zijn gigantische fakkels", zegt ze. "Zoals je in de films ziet, de fakkels in de olievelden."

Haar felle vastberadenheid leidde haar naar een baan waar ze van houdt, in een branche waar vrouwen slechts zeven procent van de beroepsbevolking uitmaken. Het heeft haar ook de intentie gemaakt om anderen te laten zien dat vrouwen kunnen succesvol zijn in de geschoolde beroepen. Een deel daarvan omvat het lesgeven in lassen bij Oklahoma Technical College.

We vroegen Reyes naar haar mening over de stand van zaken in de lasindustrie.

Q: Welke projecten springen er voor jou uit?

A. Ik heb aan zoveel banen gewerkt dat ik niet eens meer weet welke eruit springen. Ze zijn allemaal uniek. Ik zie wat ik elke dag creëer en zeg: "Wauw, dat heb ik gebouwd en het zal in het veld worden gebruikt om overtollig gas, dus het milieu is schoner.” Voor de lol maak ik ook graag kunst, zoals kleine metalen roosjes en vlinders voor mijn moeders tuin.

V: Welke veranderingen heeft u de afgelopen 10 jaar in het lassen gezien?

EEN: Er gaan steeds meer vrouwtjes het veld in, wat geweldig is. Bovendien verandert er zoveel met technologie. Robotlassen komt eraan en er komen nieuwe innovatieve niet-destructieve tests uit. Ik probeer altijd te leren om te blijven veranderen met het lasveld.

V: Hoe blijf je bij met die nieuwe technologieën?

A. Ik heb een AOS-opleiding [Associate in Occupational Science]-opleiding voor lassen gevolgd, die zich bezighoudt met niet-destructief onderzoek. Dus ik weet hoe ik de las moet lezen, hoe ik ervoor kan zorgen dat het goed is en dat het er perfect uitziet. Het leerde me ook de papierwerkkant van lassen, hoe je een bedrijf runt.

Nu ben ik bezig met mijn CWI, wat staat voor Certified Weld Inspector. Op die manier kan ik degene zijn die tegen de jongens zegt: "Hé, ik wil dat je je las daar repareert. Het is niet helemaal goed."

Het bedrijf leert ons ook nieuwe technieken en trainingen in besloten ruimten, omdat we op mijn afdeling daadwerkelijk in de schepen gaan die we lassen. Ik werd ook een first responder. Dus nu ben ik verantwoordelijk voor het dubbel controleren van de veiligheid van het gebied, ervoor zorgen dat mijn collega's al hun spullen hebben en dat de atmosfeer in de schepen goed is.

Vraag: Welke veranderingen zou u de komende 10 jaar willen zien?

EEN: Ik hoop meer vooruitgang te zien in lastechnologie en -stijlen. Maar ik zou heel graag meer vrouwen in het veld willen zien, want als ik er nu een tegenkom, denk ik: "Cool, nog een eenhoorn." Het maakt me wil met ze praten en leren over de uitdagingen waarmee ze in het veld zijn geconfronteerd, wat ze hebben geleerd en welke reis ze hebben afgelegd Aan. Het is fijn om iemand te hebben met wie ik in mijn vakgebied bezig ben en doet wat ik doe.

met dank aan Celia Reyes

Vraag: Zijn er voor- of nadelen aan het vrouw zijn in het lasvak?

EEN: Toen ik met mijn baan begon, hadden veel mensen die zeiden: "Oh, je hoort hier niet te zijn." Ik had zoiets van, “Nee, ik ben hier, laat me het je laten zien.” Dus het was in het begin een beetje uitdagend, maar toen ik de jongens eenmaal leerde kennen, kregen ze zoiets van: familie. Ik geniet van iedereen met wie ik werk.

Over het algemeen denk ik dat vrouwen meer geduld en aandacht voor detail hebben. De jongens geven me soms alle kleine dingen die gelast moeten worden, wanneer ze het gevoel hebben dat ze het niet kunnen, of als ze te gefrustreerd raken. Een ander voordeel dat ik heb, is dat ik [linkshandig] ben. Sommige jongens zullen me vragen of ik dingen voor ze kan lassen die voor mij gemakkelijker te bereiken zijn vanwege de hoek.

Vraag: Enig advies voor jonge vrouwen die willen gaan lassen?

EEN: Ten eerste is het een heel bevredigende carrière, vooral als je het leuk vindt om met je handen te werken en het leuk vindt om objecten te bouwen of kunst te maken. Er wordt zoveel gelast dat het voor alles wordt gebruikt, zelfs in gebieden zoals de ruimtevaart, dus het is ook lucratief.

Als je denkt dat lassen iets voor jou is, probeer het dan eens in een community college-cursus. Als je daarna besluit om het als een carrière na te streven, doe dan alles wat je kunt om te leren en uit te blinken op school. Praat veel met de instructeurs, zoek iemand die je extra advies en aandacht wil geven en blijf tot laat na de les om te oefenen.

Vraag: Wat zijn uw pro-specifieke tools?

EEN: Het verschilt van baan tot baan, maar Slijper is waarschijnlijk het meest gebruikte item in mijn vak, dat helpt bij het repareren van lassen als ze moeten worden gerepareerd en zelfs om pijpen af ​​te schuinen. Dan gebruik ik een het dossier om tegen mijn fluxkern te schuiven, of om te lassen en de zijkant van een las uit te vegen om het er netter uit te laten zien.

Mijn wolfraam houder helpt me mijn wolfraam op de bankslijper te slijpen en scherp te houden voor TIG-lassen. Dan is er mijn flens tovenaar,combinatie vierkant, rolmaat, en een digitaal niveau voor nauwkeurigheid.

Celia Reyes Bio

Celia Reyes heeft de afgelopen tien jaar als lasser gewerkt voor John Zink Hamworthy Combustion, dat slimme verbrandingsoplossingen ontwikkelt die koolstofemissies minimaliseren. Daarvoor ging ze naar de Tulsa Welding School (TWS), waar ze een van de slechts 10 studenten was die afstudeerde van een startklas van 150.

Ze blijft haar vaardigheden aanscherpen door cursussen te volgen bij TWS. Ze heeft een Associates of Occupational Studies in Welding Technology en geeft les in lassen aan de Oklahoma Technical College.

Schrijver Karuna Eberl Bio

Karuna Eberl levert regelmatig bijdragen aan: FamilyHandyman.com. Ze bracht de laatste 25 jaar door als freelance journalist en filmmaker en vertelde verhalen over mensen, natuur, reizen, wetenschap en geschiedenis. Eberl heeft talloze prijzen gewonnen voor haar schrijven, haar Reisgids Florida Keys en haar documentaire Het Guerrero-project.

Karuna schrijft over dieren in het wild, natuur, geschiedenis en reizen voor tijdschriften, kranten en websites inclusief National Geographic, Nationale parken, Discovery Channel, Atlas Obscura en het Hoge Land Nieuws. Ze produceerde ook een aantal onafhankelijke films en regisseerde de documentaire The Guerrero Project, over de zoektocht naar een gezonken slavenschip. Zij en haar man, Steve, schreven een bekroonde gids voor de Florida Keys en zijn momenteel een verlaten huis in een spookstad volledig aan het renoveren. Ze heeft een B.A. in journalistiek en geologie van de Universiteit van Montana. Lid van OWAA, SATW.