Δάκρυα κερασιά: Οδηγός φυτών και φροντίδας

Κάθε εκδοτικό προϊόν επιλέγεται ανεξάρτητα, αν και ενδέχεται να αποζημιωθούμε ή να λάβουμε προμήθεια συνεργατών εάν αγοράσετε κάτι μέσω των συνδέσμων μας. Οι βαθμολογίες και οι τιμές είναι ακριβείς και τα στοιχεία είναι στο απόθεμα από τη στιγμή της δημοσίευσης.

Η γραφική ομορφιά του κερασιού που κλαίει είναι λευκό και ροζ άνθη έχει εμπνεύσει καλλιτέχνες για αιώνες. Αν και προέρχονταν από την Κίνα, καλλιεργήθηκαν για πρώτη φορά στην Ιαπωνία στα σπίτια του βασιλιά του Κιότο, όπου τα ανθισμένα λουλούδια τους γιορτάζονται μέχρι σήμερα.

Το δέντρο αντιπροσωπεύει επίσης τη φιλία. Ως πράξη διπλωματίας, το Η Ιαπωνική κυβέρνηση δώρισε 3.000 κλασιές στην Ουάσινγκτον, στις 27 Μαρτίου 1912. Το ετήσιο εθνικό φεστιβάλ ανθών κερασιού πραγματοποιείται εκεί στις 27 Μαρτίου για να τιμήσει αυτό το γεγονός και να εκτιμήσει το ομορφιά αυτών των δέντρων.

Τι είναι το Κερασιά που κλαίει;

Τα κεράσια που κλαίνε είναι μια ποικιλία καλλωπιστικών κερασιών με κρεμαστά κλαδιά που «κλαίνε» που παράγουν συστάδες λευκών και ροζ λουλουδιών. Ενώ υπάρχουν δεκάδες κλαψιές κερασιές (που ανήκουν στο γένος prunus), οι κοινές ποικιλίες περιλαμβάνουν Higan, Shidare Yoshino και Snow Fountain.

Κάθε τύπος βραβεύεται για το δικό του εκπληκτικά λουλούδια που ανθίζουν μόνο για μερικές εβδομάδες κάθε άνοιξη. Τον υπόλοιπο χρόνο, τα κλαδιά που κλαίνε καλύπτονται με πράσινο χρώμα φύλλα που γίνονται έντονα κίτρινα το φθινόπωρο πριν πέσει στο έδαφος, αφήνοντας το δέντρο γυμνό κατά τη διάρκεια του χειμώνα.

Περιβαλλοντικές Απαιτήσεις

Κερασιές που κλαίνε ευδοκιμεί σε πλήρη ήλιο με τουλάχιστον έξι ώρες άμεσου ηλιακού φωτός κάθε μέρα. Μπορούν να ανεχθούν τη μερική σκιά, αλλά η έλλειψη ηλιακού φωτός μπορεί να οδηγήσει σε αναστολή άνοιξη που ανθίζει. Είναι θερμότητας και ανθεκτικό στην ξηρασία και μπορεί να αναπτυχθεί στις περισσότερες περιοχές των ΗΠΑ όσο η μέση ελάχιστη θερμοκρασία παραμένει πάνω από -20 βαθμούς Φ. Αυτό σημαίνει USDA Plant Hardiness Zones 4 και άνω.

Αυτά τα δέντρα προτιμούν το χαλαρό, καλά στραγγιζόμενο χώμα. Φυτέψτε τα σε μια τρύπα που είναι περίπου διπλάσια από το ριζικό μπαλάκι και γεμίστε με καλά στραγγιζόμενη βρωμιά. Αν και είναι ανθεκτικά στην ξηρασία, το ξηρό χώμα τα κάνει πιο ευαίσθητα προσβολή και ασθένεια από παράσιτα, ώστε να τα ποτίζετε επαρκώς.

Κοινά παράσιτα και ασθένειες

• Αφίδες. Μικρά έντομα (λιγότερο από 1/4-in.) Που τρέφονται με φυτικό χυμό σε μεγάλες αποικίες. Υπάρχουν διάφοροι τύποι αφίδων που μπορούν να επηρεάσουν τα κεράσια που κλαίνε, αλλά η αφίδα μαύρου κερασιού με λαμπερό μαύρο χρώμα είναι η πιο κοινή. Μπορούν να προκαλέσουν παραμορφωμένα και μαραμένα φύλλα και αφήνουν ένα κολλώδες υπόλειμμα (που ονομάζεται μέλι) στα φύλλα του δέντρου.
• Κηλίδα από φύλλα κερασιάς. Μια μυκητιασική λοίμωξη που προκαλεί μοβ, κίτρινες και μαύρες κηλίδες στα φύλλα των κερασιών. Το μέγεθος των κηλίδων θα επεκταθεί καθώς η μόλυνση εξαπλώνεται και τελικά θα προκαλέσει την πτώση των φύλλων.
• Κανκέρες Cytospora. Μια μυκητιασική λοίμωξη που προκαλεί την ανάπτυξη κίτρινων και κολλώδεις βλάβες στο φλοιός δέντρου. Το ξύλο κάτω από το μανσέρ τελικά θα πεθάνει και το δέντρο μπορεί να χάσει τα φύλλα του.
• Ιαπωνικά σκαθάρια.Ιαπωνικά σκαθάρια είναι περίπου 3/8-in. μακριά με γυαλιστερά πράσινα σώματα και μαύρα φτερά. Τρέφονται με φύλλα και λουλούδια φυτών, συνήθως σε ομάδες. Θα αφήσουν μεγάλα τμήματα ενός δέντρου ξεφλουδισμένα ή «σκελετωμένα».
• Ωίδιο. Μια μυκητιασική λοίμωξη που εμφανίζεται σαν α λευκή σκόνη στα φύλλα του δέντρου και λουλούδια. Μπορεί να προκαλέσει διακοπή ανάπτυξης στο προσβεβλημένο κλαδί και τα φύλλα μπορεί να πέσουν πρόωρα.
• Ακάρεα αράχνης. Αν και δεν είναι τεχνικά αράχνες, ακάρεα αράχνης είναι μικρά αραχνοειδή που μοιάζουν με τσιμπούρια που τρέφονται με φύλλα δέντρων και φυτών. Υπάρχουν πολλοί τύποι ακάρεων αράχνης. Μπορούν να είναι κόκκινα, πράσινα, κίτρινα ή καφέ.
• Κάμπιες σκηνών. Οι κάμπιες των σκηνών δημιουργούν πλεγμένες, σαν σκηνές φωλιές στα φύλλα ενός δέντρου καθώς οι προνύμφες τους τρέφονται με τα φύλλα. Συνήθως δεν βλάπτουν το δέντρο, αλλά οι φωλιές και τα σημάδια μάσησης που αφήνονται στα φύλλα μπορεί να είναι αντιαισθητικά.
• Κανκέρες κλαδιών. Μια βακτηριακή ασθένεια που προκαλεί ακατέργαστη υφή και αποχρωματισμένες κοιλότητες ή παραμορφώσεις (κηλίδες) στα κλαδιά των δέντρων. Τα κλαδάκια κλαδιών μπορούν να προκαλέσουν το θάνατο του προσβεβλημένου κλάδου ή να προκαλέσουν κηλίδες στα φύλλα. Είναι πιο συνηθισμένο σε νεαρά δέντρα και είναι πιθανότερο να αναπτυχθεί την άνοιξη.
• Verticillium. Μια μυκητιασική λοίμωξη που προκαλεί κιτρινισμένα φύλλα, μαραμένα ή νεκρά κλαδιά και καθυστερημένη ανάπτυξη. Το Verticillium μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιοδήποτε σημείο του έτους, αλλά είναι πιο συνηθισμένο κατά τους καυτούς καλοκαιρινούς μήνες.

Φροντίδα κερασιάς που κλαίει

• Πότισμα. Ένα κλάμα κερασιάς πρέπει να ποτίζεται δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα κατά τη διάρκεια του πρώτη χρονιά φυτεύεται. Στη συνέχεια, πρέπει να ποτίζεται μόνο όταν στεγνώσουν οι τρεις ίντσες του εδάφους. Αφήστε το χώμα να στεγνώσει μεταξύ των ποτισμάτων.
• Λίπανση. Γονιμοποιήστε με ένα για όλες τις χρήσεις ή διακοσμητικό λίπασμα μόλις τα νέα φύλλα μπουμπούρουν την άνοιξη.
• Mulching. Τοποθετήστε τρία έως τέσσερα ίντσες από σάπια φύλλα γύρω από το δέντρο κατά τη διάρκεια ξηρασιών και ζεστού καιρού για να βοηθήσει στην κατακράτηση υγρασίας στο έδαφος. Κρατήστε το στρώμα τουλάχιστον έξι ίντσες μακριά από τη βάση του δέντρου για να αποτρέψετε ένα περιβάλλον φιλόξενο για παράσιτα και ασθένειες.
• Παρακολουθήστε και εξαλείψτε τις προσβολές από παράσιτα. Περιοδικά εξετάστε τα φύλλα και τα λουλούδια για ενδείξεις παρασίτων. Εξαλείψτε τα παράσιτα όσο το δυνατόν νωρίτερα με εντομοκτόνο, ζωύφια αρπακτικών (όπως κυρία σκαθάρια ή πειρατικά σφάλματα) ή από κλάδεμα των κλαδιών όπου είναι προσαρτημένες φωλιές κάμπιας σκηνής.
• Παρακολούθηση και θεραπεία ασθενειών. Περιοδική επιθεώρηση για ενδείξεις ανάπτυξης ασθένειας. Αφαιρέστε τα προσβεβλημένα κλαδιά, διασφαλίζοντας ότι θα αποστειρώσετε τη λεπίδα του εργαλείου κοπής μεταξύ των περικοπών για να αποτρέψετε την εξάπλωση της μόλυνσης. Εάν η λοίμωξη είναι σοβαρή, σκεφτείτε να χρησιμοποιήσετε ένα μυκητοκτόνο ή βακτηριοκτόνο.

Πώς να κλαδέψετε ένα κεράσι που κλαίει

Οι διαφορετικοί τύποι κερασιών που κλαίνε μπορούν να φτάσουν σε ύψος μεταξύ οκτώ και 40 πόδια. Το σωστό κλάδεμα διατηρεί αυτά τα δέντρα όμορφα και μπορεί να αποτρέψει την ανάπτυξη και εξάπλωση ασθενειών. Κλαδεύστε ενώ το δέντρο είναι σε αδράνεια (χωρίς λουλούδια ή φύλλα στα κλαδιά) νωρίς την άνοιξη ή αργά το φθινόπωρο. Κάντε τα παρακάτω βήματα μία φορά το χρόνο με ψαλίδια κλαδέματος παράκαμψης ή α πόλο κλαδευτήρι.

• Κόψτε τα κλαδιά που έρχονται σε επαφή με το έδαφος έως ότου απομακρυνθούν τουλάχιστον έξι ίντσες από το έδαφος.
• Αφαιρέστε τα κλαδιά που τρίβονται μεταξύ τους.
• Κόψτε τα κλαδιά που βρίσκονται πιο κοντά από δύο ίντσες μεταξύ τους.
• Αφαιρέστε τα νεκρά κλαδιά.
• Αφαιρέστε τους μίσχους ή τα κλαδιά που αναπτύσσονται έξω από τον κορμό ή γύρω από τη βάση του δέντρου (γνωστά και ως κορόιδο).
• Κόψτε τις άκρες των κλαδιών γύρω από την περίμετρο του θόλου μέχρι να αποκτήσει ένα ισορροπημένο, ομοιόμορφο σχήμα.
• Αφαιρέστε τα κλαδιά που μεγαλώνουν κατευθείαν μπολιασμένα κερασιά γιατί θα συνεχίσουν να αυξάνονται προς τα πάνω αντί να κλαίνε.
• Λεπτοποιήστε το μαζεμένο συγκρότημα κλαδιών που συχνά αναπτύσσεται κοντά στη βάση του θόλου του μπολιασμένου δέντρου.
• Αφαιρέστε τα άρρωστα κλαδιά μόλις ανακαλυφθούν, ανεξάρτητα από την εποχή του χρόνου. Αποστειρώστε τη λεπίδα του εργαλείου κοπής σας ανάμεσα στις κοπές για να αποτρέψετε την εξάπλωση της ασθένειας.

Πώς να διαδώσετε ένα κλαψιασμένο κερασιά

Τα κεράσια που κλαίνε μπορούν να πολλαπλασιαστούν από μοσχεύματα μαλακού ξύλου που θα είναι έτοιμα για μεταφύτευση μέσα σε ένα χρόνο. Ξεκινήστε το διαδικασία διάδοσης την άνοιξη μετά τον τελευταίο παγετό, όταν τα άνθη του δέντρου έχουν ξεθωριάσει και έχουν σχηματιστεί νεαρά φύλλα στα κλαδιά.

• Γεμίστε μια μικρή κατσαρόλα με ένα χώμα χωρίς χώμα που είναι χαλαρό και επιτρέπει επαρκή αποστράγγιση. Αυτό μπορεί να είναι περλίτης, άμμος, βερμικουλίτης, λίπασμα από φυτάνθρακας ή συνδυασμός αυτών.
• Μουλιάστε το μέσο σε νερό και αφήστε το υπερβολικό νερό να αποστραγγιστεί.
• Κόψτε ένα τμήμα τριών έως έξι ιντσών από την άκρη ενός κλαδιού από την κερασιά που κλαίει, 1/8-in. κάτω από το σημείο όπου ένα φύλλο συναντά το στέλεχος (γνωστός και ως κόμβος φύλλων).
• Τραβήξτε τα κάτω φύλλα για να εκθέσετε τους κόμβους.
• Ισχύουν ριζοβολική ορμόνη στο κόψιμο άκρου και κόμβους φύλλων.
• Τοποθετήστε το κομμένο άκρο στο δοχείο φυτώριου με τους κόμβους φύλλων ακριβώς κάτω από την επιφάνεια του μέσου.
• Τοποθετήστε το δοχείο σε εσωτερικό χώρο με έμμεσο φως και προσθέστε νερό στο μέσο όταν η κορυφαία ίντσα είναι στεγνή.
• Μετά από περίπου ένα μήνα, ελέγξτε για ανάπτυξη ριζών τραβώντας απαλά το κόψιμο και αισθανθείτε αντίσταση.
• Αφού σχηματιστούν οι ρίζες, μεταφέρετε την κοπή σε ένα δοχείο φυτώριου γεμάτο μείγμα χώματος για γλάστρες.
• Μεταφυτέψτε τα μοσχεύματα σε εξωτερικούς χώρους το φθινόπωρο μετά εγκλιματίζοντάς τα σε εξωτερικούς χώρους (γνωστός και ως σκλήρυνση) τοποθετώντας το δοχείο σε άμεσο ηλιακό φως για περίπου μία εβδομάδα.

Ο Τζέιμς Φιτζέραλντ είναι ένας τεχνίτης και ανεξάρτητος συγγραφέας βελτίωσης του σπιτιού με πάθος για DIY, κηπουρική και οτιδήποτε περιλαμβάνει εργασία με τα χέρια του. Έχει πάνω από μια δεκαετία επαγγελματικής εμπειρίας σε μια ποικιλία επαγγελμάτων, συμπεριλαμβανομένων των κατασκευών, των δέντρων, του εξωραϊσμού και της γενικής συντήρησης. Όταν δεν ψάχνει για το επόμενο δελεαστικό έργο DIY, μπορεί να μαγειρεύει, να σηκώνει βάρη, να οδηγεί τη μοτοσικλέτα του, να κάνει πεζοπορία στην ακτή ή να βυθιστεί βαθιά σε ένα υπέροχο βιβλίο.