Πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε πριν συναρμολογήσετε ένα κιτ πλαστικής ρητίνης

Πριν από χρόνια, έχτισα ένα 6 επί 8 πόδια. Ηλιόλουστη ρητίνη που χύθηκε στην αυλή μου με τον μπαμπά μου. Ήταν ένα διασκεδαστικό έργο, αλλά μετά από περισσότερο από μια δεκαετία, η οικογένειά μου το ξεπέρασε. (Για να είμαστε πιο ακριβείς, είχαμε πολύ περισσότερα σκουπίδια από όσα χωρούσαν μέσα.) Έτσι η γυναίκα μου και εγώ αποφασίσαμε να αγοράσουμε ένα μεγαλύτερο (και ακριβότερο) 15- x 8-ft. Ρητίνη εφ' όρου ζωής να πάρει τη θέση του.

Ενώ έχω πολλές όμορφες αναμνήσεις από το αρχικό έργο, το τελευταίο υπόστεγο ήταν πιο απαιτητικό. Αφήστε τις εμπειρίες και τις αποτυχίες μου να γίνουν μαθήματά σας.

Κατασκευάστε πρώτα την πλατφόρμα και μετά ισοπεδώστε την

Σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να χτυπήσω την πλατφόρμα σε λίγες μόνο ώρες και μετά να προχωρήσω στην πραγματική κατασκευή του υπόστεγου. Στα όνειρά μου, το είχα ολοκληρώσει μέχρι εκείνο το βράδυ, κοιτάζοντας το έργο μου με μια παγωμένη μπύρα στο χέρι καθώς ο ήλιος άρχισε να βυθίζεται κάτω από τον ορίζοντα.

Στην πραγματικότητα, η πλατφόρμα από μόνη της χρειάστηκε σχεδόν 12 ώρες και δεν είμαι ακόμα ευχαριστημένος με το τελικό προϊόν.

Το μεγαλύτερο λάθος μου ήταν ότι προσπάθησα να χτίσω την πλατφόρμα σε ανώμαλο έδαφος όπου σχεδίαζα στήσει το υπόστεγο αντί να το χτίσετε αλλού τετράγωνο και μετά να το ισοπεδώσετε στην τοποθεσία. Το να προσπαθήσω να κάνω και τα δύο ταυτόχρονα απαιτούσε ένα επίπεδο δεξιοτήτων και ακρίβειας που δεν έχω ακόμα.

Από τη θετική πλευρά, η εφίδρωση για ώρες για τη δημιουργία μιας πλατφόρμας δικαιολογεί την αγορά αυτού του νέου καρφωτικού πλαισίου DeWalt 20V που είχατε το μάτι σας.

Η ομαδική εργασία κάνει το όνειρο να λειτουργεί

Είναι δυνατό να φτιάξετε ένα από αυτά τα υπόστεγα ρητίνης μόνοι σας, αλλά δεν θα το συνιστούσα. Χρειάστηκε η γυναίκα μου και εγώ μια ολόκληρη μέρα κάτω από τον καταιγιστικό ήλιο του Ιουλίου για να στήσουμε το μισό υπόστεγο και μετά μισή μέρα ακόμα για να το τελειώσουμε με τη βοήθεια του φίλου μου Τζίμι.

Η ύπαρξη αυτού του τρίτου ατόμου βοήθησε πραγματικά κατά την εγκατάσταση πόρτες και ιδιαίτερα η στέγη του υπόστεγου. Χρειαζόμασταν πολλά χέρια για να προσαρμόσουμε το δοκό, να πιέσουμε το πλαστικό για να δαγκώσει η βίδα και ούτω καθεξής.

Ο χρόνος συναρμολόγησης αυξάνεται εκθετικά με το μέγεθος του υπόστεγου

Ο πατέρας μου και εγώ κατασκευάσαμε το μικρότερο υπόστεγο και τη βάση Suncast σε περίπου μια μέρα. Το υπόστεγο 15 επί 8 ποδιών και η βάση του χρειάστηκαν σχεδόν τρεις ημέρες. Κάθε επιπλέον κομμάτι προσέθεσε χρόνο και τον αριθμό των τρόπων με τους οποίους θα μπορούσαν να πάνε στραβά.

Το μεγαλύτερο μέγεθος σήμαινε επίσης ότι χρειαζόμασταν μεταλλικά στηρίγματα κατά μήκος των τοίχων και πιο ουσιαστικά μεταλλικά δοκάρια. Ευτυχώς δεν υπήρχαν προβλήματα με την εγκατάστασή τους, αλλά επιμήκυνε τον χρόνο κατασκευής.

Μπορεί και τα δύο να είναι κατασκευασμένα από πλαστικό, αλλά ένα υπόστεγο ρητίνης δεν είναι σετ Lego

Παρακολούθηση εκπαιδευτικών βίντεο στο Το κανάλι του Lifetime στο YouTube, η διαδικασία φαινόταν εύκολη. Ποτέ δεν τους βλέπεις να παλεύουν με το να βάλουν ένα κομμάτι ή να βάλουν μια τρύπα. Αλλά αυτοί οι άνθρωποι συγκέντρωσαν δεκάδες υπόστεγα, όχι ένα. Επιπλέον, υπάρχει το πλεονέκτημα της επεξεργασίας. Δεν μπορείτε να κρίνετε τις προσπάθειές σας από αυτό που βλέπετε σε ένα βίντεο.

Τα κομμάτια δεν κουμπώνουν πάντα εύκολα στη θέση τους. Το να σφίξουμε το πρώτο γωνιακό κομμάτι στη θέση του ήταν πολύ πιο δύσκολο από ό, τι αναμενόταν, και η γυναίκα μου και εγώ μπορεί να χρειαστούμε ακόμη συμβουλές γάμου μετά τη 40λεπτη διαφωνία που ακολούθησε. (Μεγάλη κραυγή στο σπρέι τεφλόν για να κάνει τελικά τα πράγματα να κάνουν κλικ και ίσως να με γλιτώσει από το να περάσω τη νύχτα στο νέο υπόστεγο.)

Μπορείτε να κλειδωθείτε σε ιδιόκτητα αξεσουάρ

Με βάση την επωνυμία του υπόστεγου, μπορεί να κλειδωθείτε στη συγκεκριμένη σειρά αξεσουάρ, εκτός εάν είστε διατεθειμένοι να κάνετε κάποιες αλλαγές.

Αντί να τοποθετήσω το αδύναμο ράφι που συνόδευε το κιτ, χρησιμοποίησα τα στηρίγματα ραφιών (30 $ για δύο, αν αγοράζονται ξεχωριστά) και μερικά 2 επί 4 ίντσες. υποστηρίζει την εγκατάσταση 1 επί 10 ιντσών. σανίδα που λειτουργεί ως ράφι και θήκη εργαλείων. Αυτό σήμαινε επίσης ότι δεν χρειαζόταν να αγοράσω τα ιδιόκτητα άγκιστρα εργαλείων της Lifetime (πέντε για 30 $) για να κρεμάσω τα διάφορα κομμάτια του εξοπλισμού της αυλής μου.

Το πλαστικό δεν σημαίνει απαραίτητα λιγότερο ακριβό

Τα μικρά υπόστεγα ρητίνης όχι μόνο κατασκευάζονται πιο γρήγορα και πιο εύκολα από μια ξύλινη έκδοση, αλλά είναι και φθηνότερα - γενικά. Αλλά αυτό το κενό μειώνεται σημαντικά όσο μεγαλώνετε.

Τα 15 επί 8 πόδια μας. υπόστεγο λιανικής για περίπου 2.500 $. Αυτό είναι περίπου το μισό από όσα πλήρωσαν οι γονείς μου για το πρώτο τους σπίτι πριν από 50 χρόνια. Και σκεφτείτε ένα ελαφρώς μικρότερο αλλά επαγγελματικά τοποθετημένο ξύλο υπόστεγο κοστίζει λιγότερο από 200 $ περισσότερο. Οι τιμές μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με τον τόπο διαμονής σας, αλλά το πλαστικό δεν σημαίνει πάντα πολύ φθηνότερο.

Γνωρίζοντας τι γνωρίζω τώρα, θα αγόραζα ένα κιτ ρητίνης;

Πιθανώς όχι.

Εάν οι ανάγκες σας είναι σχετικά απλές - ας πούμε, ένα μέρος για να κατάστημα ένα χλοοκοπτικό, ένας ζιζανιοφάγος και ίσως ένα φτυάρι ή δύο — τότε ένα μικρό υπόστεγο από πλαστική ρητίνη είναι απολύτως λογικό. Αλλά αν θέλετε να μεγαλώσετε, να κρεμάσετε σχάρες εργαλείων και να προσθέσετε ράφια για να αποθηκεύσετε στοίβες από πλαστικούς κάδους, μπορεί να υπάρχουν καλύτερες επιλογές εκεί έξω.

Ένα παραδοσιακό ξύλινο υπόστεγο προσφέρει πολύ περισσότερη δύναμη και ευελιξία από μια έκδοση πλαστικής ρητίνης. Ακόμα κι αν το κόστος κατασκευής είναι περίπου το ίδιο, οι αλλαγές που απαιτούνται μέσα σε ένα υπόστεγο ρητίνης για να γίνει πιο στιβαρό και πιο χρήσιμο μπορεί να αυξηθούν γρήγορα. Όπως και με το ξύλο, οι βίδες δεν μπαίνουν πάντα σωστά και οι τρύπες στην πλαστική ρητίνη μπορούν να αφαιρεθούν.

Με ένα ξύλινο υπόστεγο, απλώς μετακινείστε πάνω από μια ίντσα ή δύο και τρυπάτε ξανά την τρύπα, ενώ ένα υπόστεγο ρητίνης απαιτεί περισσότερη προνοητικότητα και εργασία για να επισκευαστεί. Ένα ξύλινο υπόστεγο θα χρειαζόταν περισσότερο χρόνο για να κατασκευαστεί με μεγαλύτερη λίστα υλικών, αλλά θα ήταν πιο ανθεκτικό όταν όλα είχαν ειπωθεί και γίνει.

Αφού πέρασε σχεδόν μια δεκαετία ως ρεπόρτερ για το The Indianapolis Star, ο Robert Annis τελικά απελευθερώθηκε από δεσμοί επικερδούς απασχόλησης και τώρα ελεύθεροι επαγγελματίες πλήρους απασχόλησης, με ειδίκευση στην ποδηλασία και τα υπαίθρια ταξίδια δημοσιογραφία.
Με τα χρόνια, το byline του Robert έχει εμφανιστεί σε πολυάριθμες εκδόσεις και ιστότοπους, συμπεριλαμβανομένου του Outside, National Γεωγραφικός Ταξιδιώτης, Ποδηλασία, Ανδρικό περιοδικό, Popular Mechanics, Πάστα, Ποδήλατο, Midwest Living, Dirt Rag και VeloNews. Όταν δεν είναι σκυμμένος πάνω από ένα πληκτρολόγιο, πιθανότατα θα τον βρείτε είτε να κάνει πετάλι στα backroads και στα μονοπάτια της Midwest με το ποδήλατό του είτε να κάνει τον γύρο του κόσμου με την όμορφη σύζυγό του, Dee.
Ο Robert είναι μέλος του Outdoor Writers Association of America, Society of American Travel Writers, North American Travel Journalists Association, Midwest Travel Writers Association και Adventure Travel Trade Association, αλλά παρακαλώ μην το κρατάτε αυτό ενάντια σε αυτούς τους υπέροχους οργανώσεις.
Μπορείτε να βρείτε παραδείγματα της δουλειάς του Robert στο www.twitter.com/robertannis. ή διαβάστε τις τυχαίες ανοησίες του 140 χαρακτήρων στο www.twitter.com/robertannis.