Rośliny wspierające pełny cykl życia owadów zapylających
Ładne kwiaty to tylko część tego, czego potrzebują zapylacze. Oto kilka rodzimych roślin, które pomagają zapylaczom rozwijać się w Twoim ogrodzie i na podwórku.
Zapewnienie linii życia dla owadów zapylających
LEONIEK VAN DER VLIET/GETTY IMAGES
Kiedy myślimy o sadzenie dla zapylaczy, najczęściej wyobrażamy sobie mały ogród pełen kwiatów. Ale poza nektarem do pożywienia, zapylacze potrzebują roślin, które pomagają w innych etapach życia, w tym: miejsca do schronienia i wychowują młode.
„Najpierw musimy zastanowić się, czym jest zapylacz”, mówi Tami Gallagher, mistrz ogrodnictwa i właściciel Domowe ogrody zasiane w Minnesocie.
„Istnieje tendencja do myślenia tylko o pszczołach i motylach, ale ćmy, osy, nietoperze, ptaki, chrząszcze, a nawet muchy są również ważnymi ekologicznie zapylaczami. Aby sadzić prawidłowo, musimy zastanowić się, jakie rośliny przynoszą korzyści poszczególnym gatunkom na każdym etapie życia”.
W przypadku motyli monarcha, do składania jaj potrzebują liści mlecznych, ponieważ ich larwy (gąsienice) żywią się wyłącznie mlekiem. Jednak gąsienice mogą powiesić swoje poczwarki w dowolnym miejscu. Gdy pojawią się w formie motyla, żywią się nektarem wielu rodzajów roślin kwiatowych.
Kolibry mają inny zestaw potrzeb. „Składają jaja na drzewach w pobliżu źródeł nektaru i potrzebują dostępu do pająków, których jedwabiu używają do budowa gniazda, a także mchy i porosty” – mówi Gallagher.
Dlaczego rodzime rośliny są niezbędne dla zapylaczy
Pomyślne sadzenie, aby wspomóc rozwój owadów zapylających, oznacza: różnorodność rodzimych roślin.
„Zarówno pszczoły, jak i motyle potrzebują nektaru, który może dostarczyć wiele kwitnących kwiatów”, mówi Mary Phillips, szefowa National Wildlife Federation. Ogród dla dzikiej przyrody. „Jednak 35 do 60 procent rodzimych pszczół to specjaliści od pyłków, którzy potrzebują pyłku z określonych roślin żywicielskich.
„Ponadto wiele motyli może wychowywać swoje młode gąsienice tylko na określonych rodzimych roślinach żywicielskich, z którymi współewoluowały z biegiem czasu”.
Rodzime pszczoły samotnicze potrzebują pustych w środku trzciny lub luźnej gleby, aby przebić się i złożyć jaja. „Ważne jest, aby nie usuwać ani nie ścinać tych roślin przez zimę” – mówi Gallagher. „Zostaw je do późnej wiosny, kiedy wyklują się jaja”. Niektóre z tych roślin to fałszywe indygo, lilia azjatycka, płonąca gwiazda i zioło Joe-Pye.
Dobrym wyborem są również rodzime trawy i turzyce. „Są prawdopodobnie najłatwiejszym i najczęściej pomijanym sposobem sadzenia dla owadów zapylających” – mówi Gallagher. „Zapewniają pożywienie i ochronę siedlisk wielu ptaków i larw motyli”. Trawy rodzime są łatwe do znalezienia i wyhodowania i zwykle wymagają minimalnego podlewania. Niektóre z nich to duża niebieska łodyga, niebieska grama, mała niebieska łodyga, proso rózgowe i różne gatunki Carex.
Jak stworzyć idealny ogród zapylaczy
Możesz sadzić dla pełnego cyklu życia zapylaczy poprzez:
- Uprawa roślin, które dostarczają źródła nektaru i pyłku, w tym rodzime rośliny zwornikowe. Rośliny kluczowe to te, które są kręgosłupem ekosystemu, ponieważ wspierają wiele rodzajów życia. Bez nich ekosystemy się załamują. Istnieje garstka roślin, które wspierają ogromną różnorodność zapylaczy przez cały okres ich życia, takich jak te wymienione poniżej.
- Zapewnienie źródło wody.
- Usytuowanie ogrodów w miejscach nasłonecznionych z wiatrołapami.
- Tworzenie większych celów dla zapylaczy, takich jak skupiska kwitnących rodzimych roślin.
- Sadzenie gatunków, które kwitną o różnych porach roku, aby zapewnić nieprzerwane kwitnienie przez trzy pory roku.
- Niestosowanie roślin traktowanych neonikotynoidami lub innymi chemikaliami szkodliwymi dla owadów.
Oto 10 roślin, które razem wspierają różnorodność zapylaczy w różnych cyklach życiowych, wybrane dla Family Handyman przez National Wildlife Foundation Ogród dla dzikiej przyrody. Możesz również umieścić swój kod pocztowy w NWF Wyszukiwarka roślin natywnych aby uzyskać bardziej dostosowaną listę rodzimych roślin dopasowanych do Twojego obszaru.
Kardynał kwiat (Lobelia cardinalis) zamieszkuje do sześciu gatunków motyli, a ich nektar dostarcza pożywienia wielu innym motyle, pszczoły i kolibry. Jej jaskrawoczerwone kwiaty dodają popu koloru w ogrodzie od lipca do października. Ten członek rodziny dzwonkowatych najlepiej rośnie na wilgotnej glebie, częściowo zacienionej do pełnego słońca. Najlepsze w Strefy odporności roślin USDA 3 do 9.
Pochodzi z wielu stanów, słonecznik wołowy (Heliopsis helianthoides) obsługuje dużą liczbę zapylaczy, w tym ptaków, motyli, trzmiele, kolibry, ćmy i inne pożyteczne owady. Jest rośliną żywicielską dla pięciu gatunków pyłków pszczół i trzech gatunków motyli. Spodziewaj się jasnożółtych kwiatów przypominających stokrotki od czerwca do września. Najlepsze w strefach od 3 do 9.
Część rodziny jaskierów, orlik wschodni (Aquilegia canadensis) jest żywicielem i rośliną nektarową dla wielu gatunków motyli, ptaków i pszczół. Te byliny osiągają wysokość dwóch stóp z efektownymi czerwonymi i żółtymi kwiatami. Rozwijają się w wilgotnych, dobrze przepuszczalna gleba i półcień, kwitnący od marca do lipca. Najlepsza w strefach od 3 do 8.
Mlecz to jedna z najczęściej omawianych roślin zapylających. Jest doskonałym żywicielem i rośliną nektarową dla motyli, ptaków i pszczół.
Milkweed słynie z bycia motylami monarchy, ale jest także gospodarzem kilkunastu innych gatunków larw motyli. Milkweed motyl pomarańczowy (Asclepias tuberosa) słynie z dużych, krzaczastych, płaskich kęp żółtych do jasnopomarańczowych kwiatów. Lubi glebę suchą i wilgotną, w pełnym słońcu, kwitnie od czerwca do września. Najlepsze w strefach od 4 do 9.
Dzika bergamotka (Monarda fistulosa), ZNANY JAKO balsam pszczeli, jest dziki kwiat w rodzinie miętowej. Ta roślina nektarowa zamieszkuje do kilkunastu rodzajów motyli i trzech specjalistów od pyłku pszczelego. Kwitnie od maja do września, dając fioletowe plamy przez całe lato.
Sadzić w wilgotnej, dobrze przepuszczalnej glebie na słońcu, aby rozstąpić się w cieniu. Jako bonus możesz zrobić herbatę Earl Grey z liści. Najlepsze w strefach od 4 do 9.
„Słodka nawłoć to potężna roślina”, mówi Phillips. Obsługuje do 104 gatunków motyli i ciem, wraz z 42 pszczołami specjalizującymi się w pyłku.
Ten niskie koszty utrzymania, rodzima wieloletnia roślina zielna ma 2 do 3 stóp wysokości, łukowate pędy żółtych kwiatów, które kwitną od lipca do października. Roślinna słodka nawłoć (Solidago zapach) w wilgotnej, dobrze przepuszczalnej glebie na słońcu do rozstępowania cienia. Podczas gdy niektóre nawłoci mogą się agresywnie rozprzestrzeniać, ta nie. Najlepsze w strefach od 4 do 10.
Kolejna potęga, aster perkalowy(Symphyotrichum lateriflorum) obsługuje do 100 motyli i ciem oraz 33 pszczół specjalistycznych w zakresie pyłku. Kwitnie od sierpnia do października z rozgałęzionymi skupiskami kwiatów o krótkich szypułkach. Sadzić w wilgotnej, dobrze przepuszczalnej glebie na słońcu, aby rozstąpić się w cieniu. Najlepsze w strefach od 4 do 9.
Podczas rozwidlenia niebieskich loków (Trichostema dychotomum) wspierają wiele rodzajów pszczół w fazie zapylania, dwie pszczoły specjalizujące się w pyłkach szczególnie polegają na tym członku rodziny miętowych. Jej wyraźne niebieskawe loki kwitną od sierpnia do listopada, wspieranie dzikiej przyrody przez jesienne miesiące. Sadzić w wilgotnej, dobrze przepuszczalnej glebie. Najlepsza w strefach od 5 do 11.
Ten krzew o długości od sześciu do dwunastu stóp zawiera do 23 gatunków motyli i miesięcy. Członek rodziny Rubiaceae, buttonbush (Cephalanthus occidentalis) od czerwca do września przynosi kwiaty z kulistymi plamami koloru białego lub bladoróżowego.
Motyle, ptaki i pszczoły czerpią korzyści z jego nektaru, a także schronienia zapewnianego przez krzaczaste gałęzie. Sadzić w wilgotnej lub mokrej, dobrze przepuszczalnej glebie w półcieniu. Najlepsze w strefach od 5 do 10.
Wieloletnia roślina zielna, niebieska mgła (Conoclinium Coelestinum) jest źródłem nektaru dla motyli, ptaków i pszczoły. Pszczoła cieśla imitująca liście jest szczególnie potrzebna do rozwoju tej rośliny. Dorasta do trzech stóp wysokości, ma małe, jasnoniebieskie lub fioletowe kwiaty w kształcie dysków, które kwitną od lipca do listopada. Posadź na słońcu, aby rozstąpić się w cieniu. Najlepsze w strefach od 5 do 10.
Karuna pisze o przyrodzie, przyrodzie, historii i podróżach dla czasopism, gazet i stron internetowych w tym National Geographic, Parki Narodowe, Discovery Channel, Atlas Obscura i High Country Aktualności. Wyprodukowała także kilka niezależnych filmów i wyreżyserowała dokument The Guerrero Project o poszukiwaniach zatopionego statku niewolników. Ona i jej mąż Steve napisali wielokrotnie nagradzany przewodnik po Florida Keys i obecnie całkowicie odnawiają opuszczony dom w wymarłym mieście. Posiada licencjat w dziennikarstwie i geologii na Uniwersytecie Montana. Członek OWAA, SATW.
